Onze voorkeur voor het geslacht van baby #2

Gisteren schreef ik al over het hebben van een voorkeur voor het geslacht van je baby. Wat mij betreft is daar niets mis mee en hebben veel aanstaande mama’s (en papa’s) dat. Omdat ik een aantal mensen nieuwsgierig had gemaakt naar wat onze voorkeur dan is, deel ik dat vandaag met jullie in dit artikel. [no_toc]

Mijn man kwam er als eerste mee

Misschien heel verrassend, maar het was Roy die voordat ik zwanger was (of was het toen ik net zwanger was? #zwangerschapsdementie) al zijn voorkeur uitsprak. Ik was heel verbaasd, want het antwoord verraste me een beetje. Sowieso omdat ik niet verwacht had dat hij misschien ook wel eens een voorkeur zou kunnen hebben. Stiekem had ik namelijk ook al een voorkeur. Nogmaals: niet dat het andere geslacht niet welkom zou zijn, want dat is het absoluut hoor! En ik zal er net zoveel van houden!

Dezelfde voorkeur

Goed. Ik vroeg dus naar zijn voorkeur en dat is… Een meisje. Ik was wel echt verbaasd. Omdat zijn broer ook twee meiden heeft, dacht ik dat hij misschien wel een jongetje zou willen als dat ons gegund was. Maar dat was niet persé zo. Hij – en ik ook – zien onszelf wel als meisjesouders.

Waarom een voorkeur?

Bij Isabelle had ik lichtelijk een voorkeur voor een meisje. Dat heeft alles te maken met dat toen ik nog klein en onbezonnen was ik droomde van mama worden van twee meisjes. Waarschijnlijk omdat ik ook ben opgegroeid in een meisjesgezin en gewoon geen weet heb van jongetjes. Toen Isabelle een meisje bleek was ik net zo blij als dat het uiteindelijk een jongen zou zijn geweest hoor. Maar toen we een poging deden voor deze zwangerschap had ik veel zwaarder de voorkeur naar een meisje. Want mijn kleine meisjes droom kwam nu toch wel dichterbij…

Voor Roy was het vooral omdat hij zichzelf wel met twee dochters ziet lopen. Hij zei nog feller dan ik dat hij graag haren zou willen vlechten en dat soort meisjesdingen toen we in verwachting waren van Isabelle. Heel eerlijk zie ik hem ook wel echt als een meisjespapa die – als onze dochter wat ouder is – best in een Elsa jurk gaat rondlopen als Isabelle er om zou vragen. Daarom misschien ook wel dat mijn voorkeur voor een meisje groter is dan voor een jongen. En gezien je al zoveel meisjeskleding en spulletjes hebt is het ook best praktisch.

Hoe anderen reageren

Wanneer ik anderen vertel dat we een voorkeur heb, word ik in eerste instantie vaak raar aangekeken. Dan herstellen ze zich en vragen ze naar onze voorkeur. Ze zijn dan allemaal stuk voor stuk verbaast als ik vertel dat we graag nog een meisje willen, want een meisje hebben we toch al?

Uiteindelijk maakt het niets uit

Natuurlijk maakt het uiteindelijk helemaal niets uit. Een jongen is net zo welkom, wordt net zo geliefd en daar kun je andere leuke dingen mee doen. Daarbij wil het helemaal niet zeggen dat Isabelle en deze mini zich als hun gender – zoals we ze momenteel nog steeds in hokjes plaatsen – gaan gedragen. Misschien wil Isabelle wel helemaal geen lange haren die we kunnen vlechten of jurkjes aan die wij zo schattig vinden. Het allerbelangrijkste is – en dat hebben wij al ver voor de zwangerschap van Isabelle naar elkaar uitgesproken – dat onze kinderen gelukkig zijn zoals ze willen zijn. Dus als dat anders is dan ik me nu kan voorstellen, dan is dat helemaal prima. En natuurlijk mag ik best eerlijk bekennen dat ik dat jammer zou vinden, maar het geluk van mijn kinderen zal altijd boven alles komen te staan en ik ben er om mijn kinderen daarin te begeleiden, mee te nemen en op te voeden zodat ze een eigen individu kunnen worden en zijn. Maar laat het vooral geen taboe zijn om een voorkeur uit te spreken, want ondertussen ben ik er ook achter dat héél véél vrouwen én mannen een voorkeur hebben.

Had jij een voorkeur en hoe reageerde jullie omgeving hierop? Laat het me hieronder bij de reacties weten!