Mijn levendige avonturen in mijn dromen nu ik zwanger ben

We dromen om de afgelopen dag of spannende gebeurtenissen die er aan zien te komen te verwerken. Als je zwanger bent droom je vaak extra levendig. In mijn geval is dat 100% waar. Ik geloof niet dat er een dag voorbij gaat dat ik mijn droom niet kan herinneren. Daarbij zijn ze echt heel levendig. Veel meer echt voor mijn gevoel dan wanneer ik niet zwanger ben. Daarom dacht ik dat jullie het misschien wel leuk zouden vinden om mijn levendige avonturen in mijn dromen nu ik zwanger ben mee te beleven. [no_toc]

De ‘ik-ben-stiekem-toch-niet-je-vriendin-maar-je-moordenaar’ droom

Ik loop over straat in het dorp waar ik ben opgegroeid. Op het centrale plein, bij de kerk, zijn er allerlei festiviteiten. Daar ben ik naar onderweg. Hier en daar kom ik wat bekenden tegen. Ik maak een kort praatje en loop dan weer verder. Dan zie ik de kroeg die stampvol staat. Ik loop er naar toe, want daar heb ik afgesproken met wat anderen. Ik begroet een groepje vrienden, we bestellen een drankje en kletsen en maken lol. Ondertussen zie ik anderen bekenden met wie ik allemaal vrolijk een praatje maak. Het is in ieder geval een gezellige boel. 

Dan ga ik onderweg naar huis. Ook nu weer kom ik hier en daar wat bekenden tegen. Maar dan zie ik haar staan. Ik zwaai naar mijn vriendin en ik wil weer verder lopen. Maar het voelt vreemd. Ik kijk achterom en met vuur in haar ogen kijkt ze me aan. Ik voel dat het niet goed is en loop door. Iedere vijf stappen kijk ik achterom en ik zie dat ze dichterbij komt met hellevuur in haar ogen. Ik begin sneller te lopen en wanneer ik probeer te rennen merk ik dat het me niet lukt. Ik zet alles op alles om sneller te gaan, maar het lukt niet en ze haalt me bijna in. 

Ik zie mijn huis en weet dat als ik nog net wat snelheid erbij zet dat ik het kan halen. Ik doe mijn best om harder te gaan, maar als een soort elastiek voel ik dat het niet lukt om harder te gaan. De gordijnen zijn thuis open en ik zie dat er veel mensen binnen zijn. Zij zien de paniek in mijn ogen en openen de deur. Ik kom dichterbij. Ik ben er bijna. Ik draai mijn hoofd nog één keer om, om te kijken hoeveel tijd ik nog heb. Niet veel. Ik stap over de drempel en smijt de deur achter mij dacht, terwijl haar hand er tussen zit. Ik duw tegen de deur en dan…. Klik. De deur zit dicht. Ik draai de sloten om en ren de huiskamer in. Iedereen die daar zit is weer vrolijk verder aan het kletsen en lijken niet in de gaten te hebben wat er eigenlijk aan de hand is. Ik vraag me af waarom zij wel de deur open deden, maar nu geen aandacht voor mij hebben. Ik vraag het niet hardop en trek mij terug op mijn slaapkamer, waar ik angstig in bed onder de dekens kruip en alert mijn oren spits voor ieder geluid wat er eigenlijk niet hoort te zijn…

De ‘een-middelbare-school-droom-door-de-ogen-van-iemand-anders’

Deze droom heb ik beleefd als dat ik een persoon was, die ik niet was. Ik zag er namelijk uit als Betty uit de serie Riverdale. Ik was mij erg bewust van het feit dat ik deze persoon niet was, maar ik zat wel in deze persoon.

Ik ben op de middelbare school. Het is mijn eindexamenjaar en we zijn ons met alle eindejaars aan het voorbereiden op een grandioos afscheid. Er komt een groot toneelstuk en we hebben een parade. Tussen het regelen door zie ik mijn vriendje. De knapste jongen van de school. Ik straal als ik hem zie en mijn vriendin ziet dat. “En, wanneer gaan jullie nou eens kussen?” Vraagt ze ongeremd. Ik merk dat ik bloos en blijf dromerig naar hem staren. “Heb je dat nog steeds niet gedaan? Hoe dan? Hij staat bekend als een womanizer! Dat hij het dan al één jaar met je uithoudt…” Ik ben daar zelf ook wel verbaasd over. Ik schud mijn hoofd om weer terug in de realiteit te komen en kijk mijn vriendin verlegen aan. “Ik weet niet zo goed hoe ik dat moet aanpakken.” 

Nog voordat ze me kan uitleggen wat ik moet doen, word ik daar weggehaald door anderen om aan de praalwagen mee te bouwen. Tijdens het versieren van de wagen zijn mijn gedachtes bij hem. 
Ik moet hem inderdaad maar eens kussen, want dadelijk gaan we allebei naar een andere school en heb ik nog nooit met hem gekust. 
Ik krijg kriebels in mijn buik. Vandaag is de dag dat ik hem ga kussen. 

De dag gaat verder en we hebben pauze. We zitten in een boomhut met een grote groep en zijn aan het praten over ons afscheid. Hij en ik stelen stiekem wat blozende blikken. Alsof hij weet wat ik van plan ben. Vlinders fladderen wild door mijn buik bij elke blik die ik van hem krijg. Dan vraagt mijn vriendin of ik even wil gaan wandelen. Ik pak het stuur vast wat over een touw hangt en tokkel naar beneden. Samen lopen we terug naar de school. 

Ze is niet stil. Dat is ze nooit. Ongevraagd geeft ze mij allerlei adviezen hoe ik het kussen met hem kan aanpakken. We lopen de school binnen die onder water staat, maar blijkbaar is dat gewoon en kunnen we onderwater prima bewegen, praten en ademen. Alleen lopen gaat niet en dus zwemmen we verder. 

We worden in één klaslokaal bij elkaar geroepen door onze mentor. Hij houdt een heel praatje over het afscheid wat zo meteen plaats vindt. Ik luister maar half. Ik scan het lokaal rond, maar zie hem niet. Ik zwem weg. Niemand houdt mij tegen of kijkt raar op. Ik zwem door de gangen en dan zie ik hem staan. Alsof hij op mij aan het wachten was.

Ik zwem sneller en omhels hem met alle kracht die ik in mij heb. Ik sla mijn benen om hem heen en zoen hem. En hij zoent terug. Ik voel me gelukkig. Hij geeft mij een ‘jij-bent-het-mooiste-meisje’ blik en hand in hand zwemmen we terug naar het lokaal. Halverwege komen we onze klasgenoten tegen. Ze snappen wat wij net gedaan hebben en geven ons een highfive. 

Tijd voor de parade. Onze praalwagens zijn blijkbaar boten en we varen dan ook over een enorme rivier. Om ons heen varen kleine bootjes met leerlingen uit lagere klassen. Het is een groot feest. Ik kijk hem aan, geef hem een knipoog en spring het water in. De rest volgt ook.

En dit waren mijn dromen van afgelopen nacht. Ik kon ze zo goed herinneren dat ik het wel leuk vond om met jullie te delen. Bizar hé, hoe alle details zo levendig kunnen zijn…

Kun jij je nog een droom herinneren?

Bron foto header