Het is besloten: Baby Broertje komt ter wereld via een geplande keizersnee. Ik vertelde jullie in mijn 8 maanden zwanger update al dat hij teruggedraaid was in stuit. Door de keizersnee én ligafwijking van Isabelle wil de gynaecoloog dan ook geen draaipoging doen. Gisteren hadden we dan de beslissende controle en zoals het jullie vast ondertussen wel duidelijk is, is hij niet gedraaid. En dus wordt het een geplande keizersnee. Hoe ik aankijk tegen de geplande keizersnee lees je in hieronder.
Ik heb het sowieso niet onder stoelen of banken gestoken dat ik niet opzie tegen een keizersnee. Al eerder in het artikel over hoe ik aankijk tegen mijn tweede bevalling als dus ook de acht maanden update, gaf ik aan content te zijn met een keizersnee. Het is dan ook een prima keuze. En daarbij is natuurlijk het allerbelangrijkste dat Baby Broertje gezond ter wereld komt.
Laten we wel met de nadelen beginnen. Allereerst zal ik nooit een vaginale bevalling meemaken en dat vind ik best jammer. Bij Isabelle heb ik in principe wel de hele bevalling meegemaakt, maar de uitdrijvingsfase wilde toen niet lukken omdat ze een sterrenkijker bleek te zijn. Dus hoe het daadwerkelijk voelt om je baby door het geboortekanaal ter wereld te laten komen weet ik niet. En daar zal ik ook nooit over mee kunnen praten.
Nou wil Roy toch geen derde kind, maar mochten we daar in de toekomst alsnog wel voor kiezen (en het mag lukken!) dan moet het vanaf de geboorte van Baby Broertje sowieso een keizersnee worden in verband met de risico’s rondom de hechting.
Nog een nadeel is het vele malen langere herstel. Na iedere bevalling staat er 6 weken herstel, maar bij een keizersnee heb je die 6 weken ook écht nodig. Je hebt gewoon een buikwond en dat is niet niks. Daarnaast had ik bij Isabelle alle rust voor herstel, maar na de geboorte van Baby Broertje loopt er toch een peuter rond. Dat betekent dat ik meer hulp nodig zal hebben als Roy is werken.
Toch zie ik ook vele voordelen in een geplande keizersnee. Let op: ik heb het echt over een geplande en niet over een spoed. Na deze bevalling kan ik misschien wel een artikel schrijven over de verschillen tussen de geplande en een spoed keizersnee.
Allereerst is het heel fijn om te weten op welke datum de kleine ter wereld komt (mits hij zich niet eerder laat zien). Je weet écht waar je naar toe aan het tellen bent. Ik vind dat zelf wel een heel prettig idee! Je kunt je er toch fijn op voorbereiden dat je vanaf dan je baby gaat ontmoeten!
Daarnaast wordt een geplande keizersnee heel duidelijk en goed voorbereid. Zo krijgen we een gesprek met de anesthesioloog over het zetten van de ruggenprik en het verloop van een geplande keizersnee. Dus hoe laat je er moet zijn en wat er dan stap voor stap gaat gebeuren. Daarnaast heb ik al begrepen dat – als alles goed gaat tijdens de geplande keizersnee en de baby ziet er goed uit – mag je het laatste stuk meekijken en krijg je de baby meteen op je borst. Dit laatste zou ik in ieder geval héél fijn vinden!
Meteen thuis zijn met de kleine is natuurlijk hartstikke fijn, maar ik heb het de vorige keer ook als heel fijn ervaren om een paar dagen in het ziekenhuis te verblijven. ‘s Nachts had ik altijd hulp en gezien je dan nog zelf niks kunt, is dat wel heel fijn en handig. Daarbij kun je de hele dag door vragen stellen en word je echt goed verzorgd. Natuurlijk is het daarna ook héél fijn om naar huis te gaan en dan nog samen met de kraamzorg de rest van de kraamtijd door te komen.
Wat ik ook fijn vind van een keizersnee is dat het daar beneden in ieder geval ongeschonden blijft, haha! Niet het meest belangrijke, maar absoluut wel een hele fijne gedachte!
Heel eerlijk gezegd kijk ik er dus echt naar uit. Nou ja, niet per se naar het feit dat ik langer uit de running ben (en dat met een rondlopende peuter), maar verder heb er absoluut geen problemen mee. Heerlijk om dadelijk te weten wanneer we onze zoon mogen ontmoeten!
Heb jij een (geplande) keizersnee gehad en wat was jouw ervaring?
