Hoe ik me voel nu ik de geplande geboortedatum weet

Zoals jullie ondertussen weten (zie bijvoorbeeld deze leuke vlog!) krijg ik een geplande keizersnee. Ons zoontje is nu al een dwarsligger, haha! Met 36 weken bleek dat hij nog steeds niet gedraaid was en werd het besluit genomen en vorige week (met 37 weken zwangerschap) kregen we de datum te horen. Hoe ik me voel nu ik de geplande geboortedatum weet, vertel ik je in deze blogpost!

Heel eerlijk kijk ik uit naar de geplande datum. Het geeft heel veel rust om te weten wanneer we hem eindelijk in onze armen kunnen sluiten. Anders dan bij de uitgerekende datum, weten we zeker dat het niet na deze specifieke datum gaat zijn. Je weet dus precies tot waar je aan het aftellen gaat. Natuurlijk kan hij uit zichzelf nog eerder komen, maar daar heb ik minder moeite mee.

Over moeite gesproken. In eerste instantie werden we vorige week gebeld door het ziekenhuis dat het op een bepaalde datum gaat zijn. Helemaal blij natuurlijk! Een dag later werden we echter terug gebeld, dat de gynaecoloog vond dat de planning de geplande keizersnee toch te vroeg had ingepland en kregen we een nieuwe datum. Niet één dag later maar echter meerdere dagen later. Wat een teleurstelling! Dat is iets waar ik niet zo goed tegen kan, haha! Nu vind ik het prima hoor en de datum vind ik ook heel mooi (kom ik later – na zijn geboorte – nog op terug als ik er aan denk).

Ondertussen voelt het niet meer raar om precies te weten wanneer hij er is. De tijd weten we trouwens nog niet, want we horen pas één dag van te voren hoe laat we in het ziekenhuis moeten zijn. Dat we de datum weten voelt wel echt heel fijn en ondertussen ben ik ook al aan de datum gewend. Iedere dag denk je eraan en iedere dag tel je af naar deze datum. Dat is op zich best raar.

Omdat ik écht uitkijk naar de geplande keizersnee (vooral door de rust en duidelijkheid die bij een geplande keizersnee komt kijken), vertel ik ons zoontje nu al iedere dag dat hij het nog goed heeft bij mama in de buik en dat hij nog lekker mag blijven zitten. Natuurlijk heb ik dat niet voor het zeggen, maar wie weet helpt het toch een beetje mee. #psychisch?

Wat ook het fijne is van deze geplande datum is dat ik nu een planning voor mezelf heb gemaakt wanneer we welke (huishoudelijke)taken kunnen doen. Ook dat geeft rust. Je weet nu dat het huis op orde is als hij op die datum komt. Heel fijn!

Ondertussen hebben we ook al in het ziekenhuis het gesprek gehad met de verpleegkundige die aan de hand van een fotoreportage precies stap-voor-stap uitlegt hoe zo’n dag in het werk gaat. Verder heb ik ook de PreOperatieve Screening gehad. Dat betekent dat er wordt gekeken naar welke medicijnen ik gebruik, welke pijnstilling gebruikt gaat worden tijdens de keizersnee en welke wensen ik heb. Vervolgens moet uiteindelijk de anesthesioloog goedkeuring geven voor de operatie i.v.m. gezondheid e.d. Ik kan je vertellen: ik ben goedgekeurd dus de datum blijft staan (tenzij er spoedgevallen tussendoor komen).

Het is dus echt aftellen en ik heb er ook echt veel zin in. Dat ik de eerste paar dagen in het ziekenhuis moet blijven vind ik niet erg. De beste zorg bevindt zich daar. Alleen het herstel duurt écht 6 weken en dat is met een rondlopende peuter wel lastig. Daar zie ik nog wel tegenop, maar ik weet zeker dat mijn lieve man (en evt. familie) er alles aan zal doen om mij te ontzien.

Doe hieronder een gokje naar de datum! De winnaar wint eeuwige roem 😉