Het is donderdagavond. Isabelle ligt op bed en Roy en ik ploffen op de bank om een film te kijken. Door het moment van rust vraag ik het me ineens hardop af: heb ik de baby nou wel of niet gevoeld vandaag?
In mijn gedachte ga ik de dag af. Hoe laat was ik wakker? Wat deed ik toen? En daarna? Ik weet dat ik hem die nacht nog gevoeld heb. Isabelle werd tegen 4.00 ‘s nachts huilend wakker en ik kon daarna niet meer in slaap komen. Niet alleen omdat ik eigenlijk heel nodig moest plassen (maar er niet uit wilde totdat ik zeker dacht te weten dat Isabelle weer zou slapen), maar ook omdat Baby Broertje zich heerlijk lag uit te rekken in mijn buik.
Maar had ik hem daarna nog gevoeld? Ik denk tijdens mijn middagslaapje, maar zeker weten doe ik het niet. Meestal zeg ik het hardop als ik Baby Broertje voel bewegen, maar Roy kon het zich ook niet per se herinneren… Hmmm… Ik maakte me niet al te veel zorgen en dus gingen we de film kijken.
Toen de film afgelopen was en ik naar bed wilde gaan, spookte het weer door mijn hoofd. Had ik de baby nou nog gevoeld ergens vandaag? Ik wist dat als ik met deze vraag naar bed zou gaan, ik nog lang zou lopen piekeren (tenzij ik hem zou voelen uiteraard).
Ik kon mezelf maar op één manier geruststellen (tenminste als alles goed was) en dat was door even het hartje proberen te vinden en te beluisteren.
Al in het eerste trimester kocht ik via Marktplaats de AngelSounds van het merk Luvion. Een doppler voor thuis gebruik waarmee je naar het hartje kunt luisteren. Ik had hem niet zoveel gebruikt als ik gedacht had en om die reden dacht ik laatst nog dat het daarom misschien een slechte aankoop geweest was. Echter was ik nu heel dankbaar.
Want ja, we vonden het hartje en het klopte in een mooi, duidelijk en stabiel ritme. En dus was ik gerustgesteld. Ik nam mezelf meteen voor om de volgende dag goed te gaan onthouden wanneer ik hem gevoeld heb, zodat ik mezelf niet meer druk hoef te maken.
Zou ik een thuisdoppler (of in ons geval de AngelSounds) aanraden? Voor deze ervaring zou ik gezegd hebben dat het leuk is om te hebben, maar dat je hem dan wel met regelmaat moet gebruiken. Nu zou ik hem iedereen aanraden. Op dit soort momenten stelt het je enorm gerust. Let wel op dat het een apparaatje voor thuisgebruik is en dus niet zo goed als degene die de verloskundige heeft. Daardoor kan het – zeker in het tweede trimester; vanaf dan kun je hem gebruiken – soms lastig zijn om het hartje te vinden. Je kunt jezelf daardoor nog ongeruster maken. Echter als je het hartje wel kunt vinden kan het je geruststellen zonder dat je de verloskundige hoeft te bellen en zit je minder lang in spanning.
Bij Isabelle had ik de AngelSounds nog niet (hoewel dat met al die bloedingen helemaal geen gek idee zou zijn geweest) en toen heb ik hem niet gemist. In dat opzicht is het een leuk hebbeding. Het is dus niet nodig, maar zeker wel leuk en soms dus ook handig!
Wij waren in ieder geval blij dat we Baby Broertje konden horen via de AngelSounds. En ja hoor, de volgende dag heeft hij flink van zichzelf laten horen. Of nou ja, voelen, haha!
Hebben jullie gebruik gemaakt van een thuis doppler? Waarom wel/niet? Laat het hieronder bij de reacties weten!
De link van AngelSounds is een affiliatelink. Dat betekent dat als je het product via deze link koopt ik een klein deel ontvang van de opbrengst. Zit je er aan te denken om dit product aan te schaffen, ben ik je uiteraard heel dankbaar als je dat via deze link wilt doen! | Disclaimer
