Zwanger worden. Een keuze die je samen met je partner moet maken. Een best lastige keuze als je het mij vraagt. Hoewel ik van jongs af aan al wist dat ik kinderen wilde krijgen, heb ik de laatste jaren ook wel getwijfeld.
VROEGER
Dat ik later kinderen zou krijgen, stond bij mij vast. Het liefst voor mijn 30e. Ja, jong moeder worden leek mij wel wat. Al ben ik nu 28. 28 is niet per definitie jong. Maar goed. Je moet maar een doel hebben toch?
In mijn dagboeken vroeger schreef ik al namen op die ik mooi vond. Ik ben er dan ook altijd wel mee bezig geweest. Niet met zwanger worden, maar wel met een toekomst vol kinderen.
BEWUST WORDING
Zo ergens in mijn twintigerjaren besefte ik dat je niet zo maar kinderen krijgt. Los van het logische – het hebben van geslachtsgemeenschap – besefte ik me dat het helemaal niet zo logisch hoeft te zijn om kinderen te krijgen.
Het begint natuurlijk met de keuze van beiden. Jij kunt graag kinderen willen, maar je partner moet er ook maar even achter staan. Daarnaast leerde ik dat niet iedereen even makkelijk zwanger wordt. Sommige mensen zijn zelfs onvruchtbaar. En dus sprak ik niet meer over kinderen krijgen, maar over het proberen te maken van kinderen, later als ik en mijn partner er aan toe zijn.
TWIJFEL
Ik ben ruim 9 jaar samen met mijn vriend. Dat ik kinderen met hem wilde, wist ik al vrij snel. Mijn vriend doet alleen wat rustiger aan. Zo duurde het zo’n 5 jaar voordat we samen gingen wonen. Wat mij betreft hadden we dat al zo’n 2 of 3 jaar eerder gedaan. En zo zit het ook met mijn kinderwens. We wonen nu zo’n 4 jaar samen. Wat mij betreft waren we 3 jaar geleden al begonnen met proberen.
Maar het laatste jaar heb ik ook mijn twijfels gehad. De wereld is niet meer wat het geweest is. Met al die terroristische aanslagen bijvoorbeeld. Moet mijn kind in zo’n wereld opgroeien? Is dat niet een beetje egoïstisch?
En ben ik bereid mijn eigen vrijheid op te offeren voor zo’n kleintje? Een hoop dingen kunnen dan niet meer gedaan worden op de manier zoals ik nu doe. Een dagje series bingewatchen bijvoorbeeld… Of het spontaan één hele dag ergens blijven. Of zo maar overal naar toe.
WE GAAN ER VOOR!
Ondanks de twijfels weet ik dat ik spijt ga krijgen als ik het niet probeer. Kinderen hebben lijkt mij zo iets moois en unieks. Ik denk dat je er zoveel van leert en voor terug krijgt. De wereld is nooit perfect geweest en kans op oorlog is er altijd. En mijn eigen vrijheid opofferen? Ja, daar zal ik aan moeten wennen, maar ik geloof er in dat dat het dubbel en dwars waard is.
2 comments
Mijn complimenten, je hebt een leuke blog! Ondanks dat ik geen kinderen heb, vind ik het hartstikke leuk om je artikelen te lezen. Ik zit nu in de ‘twijfel’-fase. Heel lang heb ik geen kinderen gewild. Ik ‘voelde’ helemaal niks, geen drang of biologisch klokje dat tikt.
En waarom wachten tot je vriend je ten huwelijk vraagt:-)? Wij zijn na 12 jaar samenzijn getrouwd (nu 4jr geleden) en ik was degene die mijn vriend ten huwelijk vroeg :-D. Zo kan het dus ook.
Succes met zwanger worden! Ik hoop dat het snel lukt.
Dankjewel voor je complimenten! Wie weet kom jij er ook nog uit. En over hem ten huwelijk vragen heb ik ook wel eens gedacht maar ben daarin denk ik toch nog een beetje ouderwets hahaha!