Wanneer jullie de beslissing gemaakt hebben om samen een kindje op aarde neer te zetten, lijkt het een onmogelijke opgave om er niet mee bezig te zijn. Natuurlijk ben je niet 24/7 aan het seksen (ook leuk, overigens ;-)), maar bij elke baby of zwangere vrouw die je ziet denk je wel snel aan het moment dat jij dat ook mag ervaren.
Maar toch hoor je veel verhalen. Verhalen over stelletjes die het pas lukt om zwanger te worden nadat ze er niet echt (meer) mee bezig waren. Zo las ik laatst een blog van een vrouw die 2 jaar bezig was geweest en de hoop eigenlijk al had opgegeven en toen ineens – vlak voor de medische molen – toch natuurlijk zwanger mocht worden! Ook op verschillende forums lees je van die verhalen.
Twee jaar wachten… Pff! Alle respect voor vrouwen slash stelletjes die dat hebben moeten doorstaan. Ik ben nou eenmaal Miss Ongeduld. En dat zette me toch aan het denken. Hoe doe je dat eigenlijk: niet bezig zijn met zwanger worden als je deze beslissing eenmaal gemaakt hebt? Ik bedoel: ik wil al 2 jaar graag een kindje, maar doordat mijn vriend dat nog niet wilde, hoefde ik me er verder ook niet druk om te maken. Maar nu. Ja nu is het anders.
Hoewel ik mijn best doe om niet te veel te letten op wanneer ik moet ovuleren, ben ik er stiekem toch meer mee bezig dan dat ik me voorgenomen had. Ik temperaratuur (nog maar net begonnen, en vooral omdat ik het gewoon interessant vind) en heb vandaag een ovulatietest (excuse me, 3 ovulatietesten) gedaan omdat één van de twee kalenderapps die ik gebruik aangaf dat ik vandaag wel eens zou kunnen ovuleren. Tenminste bij een cyclus van 28 dagen. Mijn vorige cyclus duurde 33 dagen, maar was ook de eerste zonder de pil. Maar goed, als ik weet wanneer ik ovuleer, weet ik ook wanneer ik menstrueer. Toch?
De ovulatietest gaf vanochtend een licht streepje. Toen las ik daarna dat ochtendurine niet de beste urine is voor een ovulatietest. Dus zodra ik thuis kwam van mijn werk heb ik er nog één gedaan. Dit streepje leek nog lichter te zijn dan in de ochtend. Dus daarom deed ik nog een test van een ander merk. Daar was dan weer geen streepje te zien… Héél irritant. Door mijn eigen schuld wil ik daarom perse morgenochtend en misschien ook middag meteen weer testen. Als van test 1 het streepje donkerder is, weet ik dat ik sowieso nog moet ovuleren. Als er geen streepje zichtbaar is, zal de ovulatie vast al geweest zijn. Tenminste, dat denk ik.
Ik had het heel graag los willen laten, maar door die irritante test ben ik er dus meer mee bezig. Een advies voor stellen die ook bezig zijn: doe geen ovulatietest, maar seks gewoon regelmatig en hoop dat je op de goede momenten gesekst hebt. 😉
Heb jij tips om niet bezig te zijn met zwanger worden?
4 comments
Wat een mooie blogpost en wat ontzettend lief dat je mij noemt! Die zag ik niet aankomen <3 Heb ik tips om er niet mee bezig te zijn… Nee, ik ben eigenlijk twee jaar lang ermee bezig geweest. Zelf heb ik nooit ervaren dat een ovulatietest dat perse erger maakt, maar je moet doen wat je zelf goed vind voelen. Geef de moed nooit op in ieder geval, you can do this. Al duurt het misschien even, het komt goed!
Onze eerste echte goede zwangerschap heeft bijna 8 jaar op zich laten wachten. In die 8 jaar heb ik 6 miskramen en een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad. Gek genoeg kwam ik pas na 4 jaar in die “molen”. Op dat moment was er medisch niets te vinden en mochten we lekker aan blijven modderen. Totdat ik zelf besloot om actief naar goede artsen te zoeken en uiteindelijk in een proef terecht kwam. Ik moest iedere dag een injectie zetten in mijn buik en wonderwel bleef ik zwanger!!! De zwangerschap verliep niet vlekkeloos en na de bevalling (een spoedkeizersnee) bleek dat ik verklevingen en littekenweefsel had. Bovendien lag mijn baarmoeder zooooo ver gekanteld dat de weg voor bevruchting eigenlijk te lang was.
Een tweede zou er dus niet op de natuurlijke weg komen, aldus de artsen.
Vijf jaar later besloot ik om diverse redenen (maar niet om zwanger te worden) te stoppen met de pil. Nog geen drie maanden later kwam ik er achter dat ik al een maand zwanger was!!! De zwangerschap verliep zonder al teveel complicaties en heb nu twee gezonde schatjes!!!
Blijkbaar ging die vlieger van er niet mee bezig zijn voor mij dus wel op….(en ik blijf erbij dat het een wonder is!!)
Het is lastig om niet bezig te zijn met het zwanger willen worden (wij ook in de medische molen). Gezien bij ons nog niet duidelijk is of ik wel een ovulatie heb, doe ik ook nog geen testen en wacht ik tot de controle is in het ziekenhuis. Ik zou ervoor kiezen om een van de twee te doen, of testen of temperatuur. En na enkele cyclussen weet je ongeveer hoelang deze zijn en dan weet je ook ongeveer wanneer je eisprong is.
Als je iets graag wilt is het erg lastig om er niet bezig mee te zijn. Zowel fysiek als geestelijk. Het zinnetje ‘ja maar jullie zijn er ook teveel mee bezig, je moet het loslaten’ heb ik toen te vaak gehoord en kon er echt chagrijnig van worden. Wij zijn 14 maanden in totaal bezig geweest. Na 6 maanden had ik het idee dat het niet ‘ vanzelf’ ging en ben ik iedere maand met ovulatietestjes bezig geweest. Super duidelijk waren ze, maar toch bleef een zwangerschap uit. Met 12 maanden zijn wij naar de huisarts gestapt en even later zaten wij bij een fertiliteitskliniek. Paar onderzoekjes gehad en alles was prima. Nog voor het tweede consult had ik een positieve test! Gelukje? Toeval? Acceptatie dat het bij ons langer zou duren misschien? Geen idee, soms weet je het gewoon niet. Mijn tip aan jouw: focus je ook op andere dingen. Hobby’s, vrienden en familie, werk, een leuke vakantie etc..