Je doet veel met social media of maar weinig. Hoe dan ook, social media is niet meer uit ons leven weg te denken. Naast de contacten met familie, vrienden, oud klasgenoten, collega’s of wie dan ook, is het ook een goede bron om onderling dingen te ruilen en/of te verkopen, nieuwsberichten en filmpjes te delen, maar vooral om jezelf op de kaart te zetten.
Vanaf een jaar of 12 werd ik steeds meer in de wereld van het internet gesleurd. In die tijd – en goshhh… wat voel ik me nu oud – ging internet nog niet zo makkelijk als nu. Je moest inbellen. Je kreeg een ontzettend irritant gepiep – een geluid om uit duizenden te herkennen – en hield vanaf dat moment de telefoonlijn bezet. Want ja, internet ging toen nog via de telefoon. Dat betekende ook dat ik maximaal een kwartiertje op het internet mocht en mijn zus daarna (of daarvoor) ook. In dat jaar – 2000 – kwam MSN in Nederland op. In dat jaar kreeg ik op vakantie verkering met een Zwitser. En tja, laat Zwitserland nou net niet om de hoek liggen. MSN was dus een mooie manier van contact houden. Een kwestie van e-mailadressen uitwisselen, elkaar toevoegen en chatten maar.
Langzaam maar zeker mochten steeds meer vriendinnen op MSN en werd het een gezellige boel. Sites schoten als paddenstoelen uit de grond en speelden goed in op opkomende trends. In februari 2004 werd Facebook opgericht en in datzelfde jaar op 22 september kwam de Nederlandse tegenhanger Hyves online. Hoe tof om op deze manier je gedachtes en foto’s te delen en dat allemaal in contact met vrienden en familie maar ook uit het oog verloren kennissen.
Ik ben altijd al wel iemand van het internet geweest. Ik vond websites bouwen erg interessant en had dan ook verschillende kleine websites. Niet dat iemand dit nou echt wist maar toch.
Internet was voor mij een goede bron van informatie. Ik leerde mezelf niet alleen html codes, maar ook fotobewerking en daarnaast het andere stuk: sociale contacten. Ja, het was met mensen die ik nog nooit gezien had, maar verschillende fora waren erg leuk om te bezoeken en het was alsof ik sommige mensen écht kende. Don’t worry. Ik sprak niet met ze af hoor!
Maar goed. In 2008 ging ik meer met Facebook doen; Hyves vond ik ondertussen véél minder interessant. Hoewel nog maar weinig vrienden iets met Facebook deden – laat staan een account hadden – kon ik daar contacten met vakantievrienden. Een stuk breder dus dan het Nederlandse Hyves. Toen Hyves verminderde in populariteit en Facebook upcoming was, werd social media ook alsmaar populairder. Veel bestonden er al, maar werden nu ook pas ontdekt in Nederland: LinkedIn (2003), YouTube (2005) Twitter (2006), Tumblr (2007), Pinterest (2010), Instagram (2012) en vast nog een heleboel anderen.
Ik ben erg nieuwsgierig aangelegd en probeer dan ook graag verschillende soorten van social media uit. Zodoende heb ik verschillende soorten social media accounts. Hoewel ik ze eerst voor persoonlijk gebruik gebruikte, gebruik ik de meeste nu ook voor mijn blog.
Naast dat ik op zo goed als alle social media mijn nieuwe blogposten deel, kan ik op Facebook nog losse tips en tricks posten, op Instagram mijn nieuwe aanwinsten en wat ik aan het doen ben, op Twitter mijn thoughts en op Pinterest nieuwe ideeën en dingen die ik leuk vind. Volgens mij maak ik mezelf op deze manier toch goed vind- en zichtbaar op het World Wide Web.
Dit is echter ook een nadeel. Geen nadeel omdat ik gevonden word, maar wel dat ik genoeg bij te houden heb. Naast het plaatsen van eigen berichtjes, volg ik ook een hoop mensen. Vrienden en familie, maar ook inspiratie- en nieuwsbronnen. Mijn ochtend begint dan ook met het checken van Instagram – en ja, tot aan de laatste foto die ik gezien heb. Dit kost ongeveer 10 minuutjes. Gelukkig hoef ik alleen maar langs foto’s te scrollen, sommige leuk te vinden en héél soms te reageren. Daarna open ik Facebook. Hier scrol en like ik ook doorheen. Al moet ik zeggen dat de nieuwste IOS versie van Facebook een beetje stront is. Dit kost ongeveer ook 10 minuutjes. Daarna check ik nog gauw wat blogs – dit is dan geen social media, maar als ik een interessant artikel lees en ik reageer dan komen er ook weer mensen naar mijn blog. En met wat extra tijd scrol ik nog door Pinterest en Twitter.
Dan sta ik op en ga ik naar mijn werk. In de pauze check ik opnieuw even Instagram en Facebook en ‘s avonds herhaal ik dit ritueel. Voor ik naar bed ga check ik nog een keer en tussendoor wanneer ik tijd heb, komen ook weer de andere social media aan bod.
Eigenlijk heeft het allemaal te maken met op de hoogte blijven en niks willen missen. Nu weet ik dat ik gelukkig ook wel een weekje zonder social media kan wanneer het nodig is – zoals op vakantie of als mijn telefoon kapot is – maar wanneer het niet nodig is, check ik het toch maar al te graag allemaal even.
Naast mijn fulltime baan, bloggen en reviewen, mijn sociaal leven en mijn huishouden moet ik dus ook ergens tijd inplannen om social media te volgen. Goh, ineens snap ik waarom de dag zo voorbij is…
Moraal van het verhaal: als jullie allemaal wat minder zouden posten, hou ik meer tijd over voor andere dingen.
Ach, ik post zelf ook genoeg en zo blijven we maar doorgaan. Social media is gewoon niet meer weg te denken uit ons leven en het zal er ook zeker niet rustiger op worden. Het is alleen een kwestie van een balans zoeken tussen het echte leven en je social media leven. En vooral kijken wat belangrijk is: je échte leven!
Als ik om me heen kijk zie ik iedereen in zijn telefoontje neuzen, en ik maak me daar ook zeker schuldig aan. Zolang we maar niet vergeten te leven is het gerechtvaardigd, toch?
Gebruik jij social media?
1 comment
Wat een tof bericht. Jep, social media is niet meer weg te denken.