Afgelopen woensdag waren we alweer 20 weken in verwachting! 20 WEKEN! Can you believe it? We zitten gewoon al op de helft! Man, man, man, wat gaat dat snel! Hoe ik mijn zwangerschap tot nu toe vind? Dat vertel ik je hieronder. Oh, en ik had een bijzonder moment afgelopen week!
20 WEKEN ZWANGER
Ik vind dit wel een mooi moment om even terug te kijken. Wat ik ooit dacht wat een roze bubbel zou zijn, valt toch een beetje tegen. Ik dacht dat ik mijn hele zwangerschap in de wolken zou zijn. Nou, dat valt dus vies tegen. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het fantastisch om zwanger te zijn! Om mijn buik te zien groeien en steeds meer te ontdekken over het meisje in mijn buik. Maar die kwaaltjes…. ‘s Avonds loop ik er bij alsof ik al bijna moet bevallen. Ik ben snel moe. Lees: de trap oplopen is een hel. En zo nu en dan komt mijn eten er weer uit. Ik word misselijk als ik te laat eet. Ik word misselijk als ik iets eet wat ons meisje blijkbaar niet bevalt. En ik word misselijk als bijrijder in de auto. Gelukkig helpt het om in de auto onderuit gezakt te liggen. Oh, en dan heb ik het nog niet eens gehad over de vele toiletbezoekjes die soms – kom je dan achter – helemaal niet zo nodig waren als je dacht te voelen.
?? #20weeks #pregnant #belly #buik #zwanger #zwangerschap #mama #mamablogger #mommieslifeNL #mommy #mommytobe #mama #moeder #proudmom #selfie
HAAR VOOR HET EERST VOELEN
Wauw! Gewoon wauw! Afgelopen donderdag heb ik haar écht gevoeld. De week er voor had ik ook al zo’n ervaring, maar of dat precies hetzelfde was weet ik niet. Wacht, laat ik even met dat verhaal beginnen. Roy kwam mij op het werk ophalen. We reden door naar het kerkhof om mijn schoonvader mijn buik te laten zien. Ik weet niet of ik geloof in geesten of iets dergelijks, maar voor het gevoel hoort dat er toch bij. En dus liet ik vol trots mijn buikje zien. Roy ging ondertussen oude bloemen weggooien en ik weet zeker dat ik iets over mijn buik voelde. Of het de baby was of een onzichtbare hand… Wie zal het zeggen? Ik ben niet zo ‘wazig’ aangelegd, maar het idee dat het misschien mijn schoonvader was vind ik super bijzonder.
Maar goed. Afgelopen donderdag dus. Ik zat in de ochtendbespreking en ineens voelde ik kriebeltjes/plopjes aan de binnenkant van mijn buik. Het duurde denk ik wel 3 minuten! Vol verbazing riep ik dan ook ineens: ik voel mijn dochter! Lachend keken mijn collega’s mij aan en ik was nog helemaal verwonderd. Daarna was ik in de hemel. Wat is dat bijzonder!
