“Zo, dus jij werkt in het onderwijs? Enne… Voor welke groep sta je dan?” Een vraag die ik elke keer krijg wanneer ik vertel dat ik fulltime werkzaam ben in het basisonderwijs. Meestal antwoord ik dan met: “Tja, wij werken niet met groepen, maar in units. Lang verhaal.” Interesse is gewekt. Meestal kom ik er niet onderuit en moet ik het hele systeem gaan uitleggen. Zelfs als ik het kort en bondig probeer, zijn er nog zó veel vragen. Ja, een gesprek van een paar minuten is er niet bij. En daarom leek het me wel leuk om eens iets te vertellen over mijn werk als juf.
Ik werk nu 6,5 jaar op een vernieuwingsschool. Heel nieuw kan ik ons onderwijs natuurlijk ook niet meer noemen, want ondertussen gaan wij al ruim 10 jaar mee! Steeds meer scholen gaan een andere richting op. Klassikaal onderwijs lijkt wel achterhaald. Hoewel ik het daar zelf niet helemaal mee eens ben: de een past beter in een klassikale setting, terwijl de ander meer en beter kan leren op een andere manier. Anyway, tegenwoordig kun je voor zo goed als elk kind wel iets vinden wat bij het kind past.
Zoals ik in het beginstuk al vertelde werken wij in units: unit 1, unit 2 en unit 3. De units bestaan uit kinderen van verschillende leeftijden. Unit 1 zijn in de leeftijd van de onderbouw, unit 2 in de leeftijd van de middenbouw en unit 3 in de leeftijd van de bovenbouw. Elke unit bestaat uit zo’n 100 kinderen, waar elke dag minimaal 4 volwassenen mee werken. Daarnaast maakt elke unit zo’n 1 à 2 keer per week gebruik van een gym specialist of van een dans/drama specialist. En wat misschien nog het meest bijzonder is? Ons gebouw: onze school kent geen klaslokalen. Wij hebben ‘geen muren’. Wij werken met open ruimtes, ook wel functieruimte genoemd.
Zo kunnen kinderen werken in de taal- en rekenruimte, het eurekaplein, de bouwhoek, het atelier of buiten. Waar ze werken kan al vooraf door de volwassene bepaald zijn, maar soms heeft een kind ook zelf inspraak. De meeste kinderen zijn prima in staat om zelf een ruimte te kiezen waar zij aan hun doelen kunnen werken. Die doelen bepalen ook de volwassenen, maar natuurlijk heeft ook het kind heel soms inspraak op wat hij of zij kan/wil leren. Dit klinkt misschien heel gek, maar in de praktijk werd dit prima. Zo lang de volwassenen maar zicht houden op het kind. Ik vind dat wij dat als schoolteam prima doen en dat daardoor de kinderen de mogelijkheid hebben om in veel meer vlakken dan schoolsevaardigheden te ontwikkelen.
Want ook dat vind ik erg bijzonder aan de school waar ik mag werken: kinderen leren op hun eigen niveau. Even een voorbeeldje:
Kind A zou op een klassikale school in groep 7 zitten. Voor begrijpend lezen zit hij prima op niveau. Spelling? Och man, daar is hij een kei in! Hij kan daarom instructie en werk krijgen op niveau van groep 8. Rekenen daarentegen is hij wat slechter in. En dus krijgt hij voor rekenen instructie en werk op het niveau van groep 6.
Dit gaat zelfs nog een stapje verder. Niet alle “groep 7” kinderen leren dezelfde “groep 7” stof tegelijkertijd. Zo leert het ene kind bijvoorbeeld al breuken vermenigvuldigen, terwijl de ander nog bezig is met het aftrekken van breuken. Snap je? Écht op het niveau waar de leerling zich bevind.
Door kinderen te laten leren op hun eigen niveau, krijgen ze de tijd om bepaalde stof eigen te maken voordat ze het vervolg aangeboden krijgen. Ik kan mij van mijn klassikale ervaring herinneren dat ik ontzettend veel moeite had met breuken. Maar hé, iedereen moet door. De klas wachtte niet tot ik het ook begreep. Dus terwijl ik misschien net snapte hoe breuken werkte, moest ik met de anderen mee doen met het leren begrijpen van breuken optellen en aftrekken. Achteraf denk ik dat ik daarom rekenen altijd wat lastiger heb gevonden. Ik had meer tijd nodig om deze stof eigen te maken, maar die tijd kreeg ik niet. En als je mee moet met de rest en je stof niet eerst begrijpt, dan zul je de volgende stappen ook niet begrijpen waardoor het eigenlijk alleen maar één grote frustratie puinhoop wordt.
Dit laatste is misschien wel de allerbelangrijkste reden voor mij om op deze school te werken. Kinderen krijgen kansen om te leren en zich te ontwikkelen op hun eigen toppen van hun kunnen.
En wat ik in dit hele verhaal doe? Ik werk twee dagen in de week in unit 3 als begeleider. En de andere drie dagen in alle units als de dans en drama specialist. Ik heb erg afwisselend werk en ik heb de kans gekregen om hetgeen te doen wat ik leuk vind om te doen! Hoe gaaf is dat?!
Zouden jullie meer verhalen willen horen over mijn leven als juf? Mijzelf lijkt het wel leuk om bijvoorbeeld nog verhalen of iets dergelijks te delen met jullie, mits jullie dat interessant vinden. Maar deze informatie was wel nodig om te ‘begrijpen’ – voor zover als dat via woorden kan – hoe wij op onze school werken.
24 comments
Wat ontzettend gaaf! Klinkt heel uitdagend! En volgens mij werkt zou ik als kind zijnde heel blij zijn op die school. Ik wil wel meer horen.
Wat leuk dat je zo enthousiast bent!
Mooie school zeg! Super modern! Maar een kritische vraag.. 😉 Als je altijd op het niveau van het kind blijft, worden ze dan wel gestimuleerd méér uit zichzelf te halen..? Zeg maar, net dat extra tandje bij om toch dat mooie resultaat te kunnen halen..? Ik ken dit systeem nog niet, dus sorry als ik het totáál verkeer zie, maar als de school zich aanpast aan de leerling, inplaats van andersom, gaat de ontwikkeling dan niet juist langzamer..? 🙂
Nope, want ze moeten knoeperdje hard werken en zijn juist meer gemotiveerd. Als ze het gevoel hebben goed geoefend te hebben kunnen ze bijvoorbeeld zelf een toets vragen. Dat is voor hen echt een stimulans!
Ah ik begrijp het! Kan ik het een beetje vergelijken met een Montesorrischool..? Of zeg ik dan iets raars hihi
Nee hoor dat is helemaal niet gek. Want ons systeem is in elkaar gezet met verschillende onderwijs visies. Dus montessori en jenaplan zitten er ook in.
Heel interessant. Maar, hoe zorg je er voor dat alle kinderen op hetzelfde niveau zitten voor de cito-toets? Als het kind uit groep acht nog bezig is met sommetjes uit groep 7, maar wel het lezen onder de knie heeft, lijkt het me niet heel handig om daar een cito-toets aan af te leggen. Dan moeten ze dat laatste jaar toch knoert-hard werken om weer op hetzelfde niveau te komen als hun klasgenoten wat betreft sommetjes (om maar even het rekenen als voorbeeld te nemen)?
Ik weet niet, het zou niets voor mij zijn. Maar gelukkig wel iets voor andere mensen.
Wij hebben tot nu toe nooit de Cito eindtoets gedaan, maar een andere die ook goedgekeurd is door het ministerie van onderwijs. In principe zijn die kinderen dan wel zo ver voor de eindtoets. Op een klassikale school lukt het je ook niet als je dat niveau niet hebt. Onze kinderen zijn daardoor verder omdat ze de rest compleet onder de knie hebben. Dit is uiteraard heel zwart-wit gezegd, maar ik kan het zo even niet anders uit leggen. Wij hebben dan ook op alle fronten ‘goed’ in ons inspectie rapport. 🙂
Het lijkt mij erg leuk om vaker een kijkje te lezen/nemen in je juffen baan! Zelf heb ik een opleiding tot onderwijsassistente gedaan, maar 4 1/2 jaar geleden de switch naar de gehandicaptenzorg gemaakt.
Die units klinken heel aantrekkelijk om op die manier les te geven. Zou zo’n school wel eens van binnen willen bekijken en ben erg nieuwsgierig hoe het er in het echie aan toe gaat als de kinderen verspreid zitten. Lijkt me als kind zijnde erg leuk om op die manier te kunnen leren waar op dat moment jouw interesses liggen.
Heel veel mensen zijn nieuwsgierig naar onze school. Het is zeker interessant! En als onderwijsondersteuner absoluut de leukste baan die je in het basisonderwijs kunt hebben, omdat je meer mag dan ‘lijmpotten vullen’! Gehandicaptenzorg is wel weer wat anders! Maar leuk!
Het is erg leuk dat je geen leerkracht o.i.d. in je verhaal noemt maar volwassene 😉 Ik heb zelf gewerkt op een Montessori school en zie inderdaad wel wat overeenkomsten. Ik denk inderdaad ook dat je als ouder het beste kan inschatten of je kind klassikaal onderwijs nodig heeft of dat het juist gebaat is bij een zelfstandige werkwijze. Ik had zelf nog niet gehoord over deze vorm van lesgeven maar het klinkt erg leuk! Ik zou het leuk vinden om er vaker over te lezen!
Leuk dat je zo enthousiast reageert! Wij zeggen zelf vaak tegen de kinderen volwassenen ipv juffen en meesters. Zo worden wij ook gewoon bij onze voornaam genoemd en niet juf. Vind ik zelf wel fijn werken!
Op de school waar ik heb gewerkt deden ze dat inderdaad ook, vond het ook geen probleem! Je staat veel meer op een gelijkwaardig niveau met de kinderen op deze manier vind ik zelf 🙂
Ja precies! Dat vind ik zo fijn! 🙂
Wat ontzettend leuk om dit te lezen! Dat restaurantje is trouwens geweldig!
Haha leuk he 😉
Daar had ik nooit eerder van gehoord wat betreft school. Wel top dat iedereen op zijn/haar tempo kan leren. Mij lijkt het wel leuk om meer te lezen hierover 🙂
Het is ook niet zo bekend inderdaad! Vooral als je niet in de onderwijs wereld werkzaam bent 😉
Ik vind dit een heel bijzonder systeem en dit is voor het eerst dat ik hierover lees.
Het principe klinkt goed maar toch een heel ander leersysteem als het “ouderwetse” klassikaal leren.
In vind het al heel wat dat mijn dochter dadelijk op een heel andere manier de tafels leert, ik moest deze erin stampen en nu gaat het heel anders.
Leuk dat je hierover schrijft!
Ja, veranderende tijden 😉
Als fan van onderwijsinnovatie en docent Nederlands in spe vind ik dit echt onwijs interessant en vooral heel erg aantrekkelijk: ik vind het altijd een heel erg groot pluspunt als er op een school met eigen niveaus gewerkt wordt omdat leerlingen zich daardoor veel en veel beter kunnen ontwikkelen op het gebied van hun sterke en minder sterke punten. Ik zou er heel graag vaker iets over lezen!
Leuk! En wat leuk dat ik te maken heb met een onderwijs collega 😉
Romy is in ieder geval SUPER enthousiast !
Ik zou willen dat ik vroeger ook iedere dag met zoveel plezier naar school was gegaan.
Romy is zeker enthousiast! Lieve meid is ze 🙂 Leuk dat je een reactie achter laat!