Ik ben een dromer. Dat is waarschijnlijk ook de reden waarom ik mezelf zo kan verliezen in films, series en boeken. Hoe vaak ik mezelf al niet bedacht heb ‘wat als…?’. Misschien doordat ik zo’n dromer ben, maak ik er meestal geen doelen van. Ik houd juist van de fantasie dat het zou kunnen, maar kan ook heel down to earth beseffen dat het me niet zomaar in de schoot word geworpen. En daarnaast: kun je écht al je dromen najagen door er doelen van te maken? En wat als je dan die doelen uiteindelijk bereikt hebt? Heb je dan nog wel dromen? Ontstaan er nieuwe dromen die je dan gaat najagen? Is dat uiteindelijk niet héél vermoeiend? Goed. Vandaag in dit artikel beschrijf ik hoe mijn leven er uit zou zien als ik het helemaal voor het zeggen had.
De spelregels
Ik hou van spelletjes en zie dit dan ook als een soort van spel. En zoals bij ieder spel heb je ook voor dit spel spelregels.
- Alles kan en alles mag.
- Er zijn geen grenzen.
- Het onmogelijke is mogelijk.
Het leuke van dit spel is dat je het honderden keren kunt spelen en er altijd ergens wel iets anders uit komt. Omdat je creatiever wordt, maar ook doordat jij als persoon verandert of doordat je in een andere levensfase terecht komt.
Hoe mijn leven er uit zou zien als ik het helemaal voor het zeggen had
Als ik het op dit punt van mijn leven voor het zeggen had, dan zou ik genoeg geld hebben. Ik hoef niet per se miljonair te zijn (al is dat natuurlijk wel leuk), maar ik wil gewoon genoeg hebben. Genoeg als in een: je hoeft niet na te denken of je iets kunt kopen, of je een weekendje weg kunt, of je leuke dingen kunt doen. En dan natuurlijk wel begrenst met dat je geen idiote dingen gaat kopen zoals een Ferrari of een villa of iets dergelijks. Maar gewone normale dingen.
Als ik het op dit punt van mijn leven voor het zeggen had, dan zou ik stoppen met werken in het onderwijs en mij volledig willen richten op het bloggen. Lekker schrijven en alle leuke (en minder leuke dingen) doen die horen bij het houden van een leuke, goedlopende blog. Dan zou ik nog altijd proberen 3 dagen te werken (ook al inspireert de wereld om mij heen mij iedere dag om te bloggen), zodat ik alle tijd heb voor Isabelle. Zo zou ik heerlijk thuis kunnen werken en er voor mijn dochter kunnen zijn.
Als ik het op dit punt van mijn leven voor het zeggen had, dan zouden we een leuk huis huren of kopen. Een huis met een vaste trap naar zolder en minimaal 4 slaap/hobbykamers. Een fijne en mooie tuin waarin zowel Isabelle als Odin kunnen spelen. Een huis met open woonkeuken, een grotere fijnere bank, een grotere televisie en goede spiekers voor een bioscoopeffect. Daarnaast zouden we in de badkamer zowel een bad als een douche én een toilet hebben. En twee wastafels zou fijn zijn, maar geen must.
Als ik het op dit punt van mijn leven voor het zeggen had, dan zou ik meer van de wereld gaan zien. Het liefst natuurlijk met mijn gezin. Nog een keer terug naar Indonesië en hen laten zien waar ik 5 maanden geleefd heb, maar ook nieuwe gebieden ontdekken, een rondreis door de USA, roadtrippen door Europa en nog veel meer landen bezoeken.
Als ik het op dit punt van mijn leven voor het zeggen had, en het onmogelijke is mogelijk, dan zou ik een keertje willen praten met dierbaren overledenen en hen vragen stellen. Maar ik zou dan ook graag willen kunnen vliegen (zonder vleugels of vliegtuig en dergelijke), want dat lijkt me heel fijn en is stukken goedkoper dan een auto ;). En als laatste zou ik ook graag eens vanuit een ruimteschip naar de aarde en de sterren kijken.
Nu jij. Hoe zou jouw leven eruit zien als jij het helemaal voor het zeggen had?
10 comments
Wat een heerlijke vraagstelling! Als alles kan en mag en ook het onmogelijke mogelijk zou zijn… Wow.
Ik zou minder bureaucratie willen, minder gedoe en meer oplossingsgericht werken. Zo krijg je minder stress en omdat men in oplossingen handelt zijn problemen sneller voorbij. Het lijkt me heerlijk om te wonen in de stad in een ruim appartement. Het liefst overal dichtbij. Mijn beste vrienden wonen bijna drie uur rijden van mij vandaan, het zou heerlijk zijn om elkaar vaker te kunnen zien. Als alles mogelijk zou zijn en dus óók het onmogelijke, dan lijkt het me fijn om de reistijd naar elkaar toe te verkorten. Dat je bijvoorbeeld in een kwartier naar elkaar toe kunt reizen via speciale wegen/tunnels, dat je dan letterlijk ergens heen zoeft.
Mooi! Teleporteren is inderdaad ook fijn! Misschien nog wel beter dan vliegen haha!
Ja… dat je gewoon kunt zeggen: ik ben even naar New York hoor, zo terug! 🙂
Ja precies!!
Als ik het voor het zeggen had zou ik mijn hypotheek voor de helft aflossen en meet vrijheid hebben. Ik denk dat ik de rest wel bij het oude zou laten. Leuk artikel!
Dankjewel! En wat fijn dat je niet zo veel zou veranderen ?
School zou rustiger zijn en de kinderen zouden gewoon elke dag naar school gaan zonder voortdurend lesuitval. En dan vind ik het verder eigenlijk prima. Er hoeft niets anders verder/
Dat is ook fijn!
Als alles zou kunnen zou ik heel graag een betere gezondheid hebben. Voor reizen hebben we genoeg geld omdat we er bewust voor gekozen hebben om in een klein appartement te gaan wonen. Daardoor kunnen we makkelijker reizen, maar ook op een terrasje gaan zitten wanneer wij daar zin in hebben.
Hele mooie!! En slim dat je dan kleiner woont!