Blijkbaar ontstaat er nogal wat discussie als je aangeeft dat je nog niet weet of je Sinterklaas viert. Erg jammer, want ik dacht echt dat we in een vrij land leefden. Of wij onze dochter met het geloof van Sinterklaas willen opvoeden is aan ons. In dit artikel vertel ik je er alles over. Over onze keuze, maar ook mijn mening over de hele discussie en over hoe wij het dan aanpakken.
Onze reden om ons kind niet te laten geloven
Ik schreef het ook al in de blogpost over Wel of geen Sinterklaas vieren. Onze belangrijkste reden om het niet te doen is dat ik mijn kind de waarde eerlijkheid wil meegeven. En goed voorbeeld doet volgen. Zeker met zo’n grote leugen als het Sinterklaasfeest. Dat is geen kleine leugen die vertelt wordt, maar een hele grote. En natuurlijk kun je het ‘goed praten’ door te zeggen dat de kinderen het geweldig vinden en cadeautjes krijgen, maar in mijn optiek zeg je dan dus eigenlijk dat liegen goed is, wanneer je er voor beloond wordt. Natuurlijk snap ik heus dat kinderen niet per se zo ver denken, maar ik zie het wel op die manier.
Een andere reden heeft te maken met cadeaus. Een goed voorbeeld had ik afgelopen week op school toen ik in een kring bij de kleuters zat. Mijn collega vroeg aan een kind of ze het speelgoed wat ze vast had, gekregen had van Sinterklaas. Zij vertelde vol trots dat dit zo was. Toen mijn collega aan andere kinderen vroegen of zij ook iets gekregen hadden, was er ook een kind dat teleurgesteld vertelde niets te hebben gekregen. Die blik in haar ogen raakte mij. Het gaat niet alleen om de hoeveelheid of de waarde van de cadeaus maar ook wanneer een kind iets krijgt. Natuurlijk heeft de ouder dit zelf in de hand en is dat met verjaardagen ook. Maar het is wel een feit dat kinderen bij verjaardagen weten dat de cadeaus van papa en mama komen en je dan dus kunt uitleggen dat jij als papa en mama minder geld hebt dan bijvoorbeeld het vriendje of vriendinnetje van je kind. Bij het Sinterklaasfeest komen de cadeaus van één rijke man af, dus hoe verantwoord je dan dat Pietje vaker, meer en/of duurdere cadeaus krijgt dan Jantje? Er zijn kinderen die zich daardoor af vragen waarom Sinterklaas Pietje liever vindt dan Jantje.
Helemaal niet vieren?
Ik heb sinds wij hier over praten al veel reacties gehoord van mensen die vinden dat wij ons kind een kinderfeest ontnemen. Maar dat wil ik even uit de wereld helpen. Voor ons is dat namelijk niet het geval. Nee, wij houden Isabelle niet thuis omdat ze op het kinderdagverblijf (of over een paar jaar school) het over Sinterklaas hebben en het daar vieren. En ja, ze kan net zo goed wat kleins krijgen. Het verschil zit hem vooral in dat zij wéét dat ze cadeautjes krijgt van papa en mama en niet van een man die al honderden jaren dood is. En als Isabelle naar de optocht wil gaan kijken of het Sinterklaas journaal dan mag ze dat ook. Haar feestje, zullen we maar zeggen.
Onze aanpak
Wat ik belangrijk vind is dat wij eerlijk zijn tegen onze dochter. Zij zal dus weten dat Sinterklaas vroeger leefde en dat grote mensen nu graag dit toneelstuk spelen voor kinderen. Zij zal leren dat anderen het verhaal geloven en dat ze het daarom geheim moet houden. Hiermee leert zij ook de waarde vertrouwen en respect. Wij geven haar het vertrouwen dat ze een geheim kan bewaren en ze leert respect te hebben voor anderen door het niet te vertellen en anderen in hun waarden te laten. Daarnaast denk ik ook hoe krampachtiger ouders doen over dat het een geheim is, hoe moeilijker het is voor kinderen. Het gewoon laten zijn is volgens mij veel handiger.
Daarnaast willen we het er ook niet dik bovenop leggen. Als Isabelle wel wil geloven omdat haar omgeving dit doet, dan is dat ook prima. Het enige verschil zal zijn dat zij er voor kiest om het wel of niet te geloven. Denk maar eens aan Disneyland. Je weet dat de personages niet echt zijn, maar wanneer je in Disneyland bent kan dat wel zo voelen en kun je dat wel zo denken. Zeker als kind zijnde omdat je vol fantasie en geloof bent.
De omgeving
Je krijgt een hoop kritiek als je in het geloof van Sinterklaas een andere keuze maakt dan de omgeving. Dat is eigenlijk heel raar. Ik geef een ander toch ook geen kritiek omdat hij of zij in een God gelooft? Je mag toch zelf bepalen waarin je gelooft? Waarom moet iedereen die in Nederland woont dan per se wel hun kinderen in Sinterklaas laten geloven? Vier het wel of vier het niet, even goede vrienden maar ga niet anderen jouw geloof opdringen. Dat doe je met een ander geloof ook niet. Daarnaast geloven kinderen wat ze zelf willen geloven. Dat is niet alleen met Sinterklaas zo, maar net zo goed met spoken, kabouters en andere dingen die ze horen of zien in boeken en op televisie. En je kent vast wel die discussie tussen jonge kinderen waarbij het ene kind zegt dat het wel echt is en het andere kind zegt dat het niet echt is. Kinderen blijven bij hun stuk en bij datgeen wat ze zelf (willen) geloven.
Opmerkingen naar ons toe als: “Als jouw kind maar niet tegen mijn kind vertelt dat Sinterklaas niet bestaat,” vind ik echt heel raar. Ten eerste geef je dus geen vertrouwen aan mij en mijn kind en ten tweede kan ik het ook omdraaien: “Als jouw kind mijn kind maar niet gaat overtuigen dat Sinterklaas wel bestaat.” Wat een onzin. We hoeven niet met modder te gooien. We moeten elkaar in onze waarde laten en elkaars keuze respecteren. Maar ik denk dat in die regel duidelijk de angst van ouders naar voren komt: ze zijn bang dat hun kind achter de leugen komt op een leeftijd waarbij alle kinderen nog geloven. Niet lullig bedoelt, maar is dat juist nou net niet waar altijd iemands angst ligt bij een leugen? Betrapt worden op…? En in het geval van het Sinterklaasverhaal hebben we in ons hoofd een bepaalde leeftijd waarbij we accepteren dat ons kind niet meer geloofd. Raar eigenlijk toch….
Stel je voor dat mijn kind het toch zou vertellen – waar ik van uit ga dat dit niet het geval gaat zijn, maar stel je het toch maar even voor – dan kun je toch verder gaan met je leugen? Dan zeg je gewoon zoiets als: “Zij weet er niets van af, Sinterklaas bestaat echt hoor! Je hebt hem vorige week toch nog gezien?” En dan is het aan jouw kind om verder te gaan met geloven of er misschien toch vraagtekens bij te zetten.
Waarom het niets af doet aan het Sinterklaasfeest
Ik ben van mening dat het voor de meeste kinderen helemaal niet uitmaakt of ze wel of niet geloven in Sinterklaas. Ze kunnen er toch lol aan hebben, want het is toch gewoon een feest! Of hij nou echt is of niet… Ook als ze weten dat hij niet echt is, kunnen ze er toch wel in geloven als die goede man er is. Dat is namelijk het mooie van kinderen. Hun fantasie rijkt honderd keer verder dan die van volwassenen. Net als hun geloof. Om die reden denken wij ook dat het niet erg is om eerlijk te zijn hierover.
Hopelijk heb ik het nu een beetje duidelijk kunnen vertellen en wordt onze keuze geaccepteerd en gerespecteerd.
5 comments
Een Duidelijk verhaal.
En pedagogisch verandwoord.
Buiten de zp discussie is mijn visie precies deze.
Waar ook ik het verhaal herken over de ongelijkheid voor wat betreftDe cadeaus.
Dat kinderen mijn (Eigen) kinderen.
Ook vroegen of hun niet zo lief waren geweest omdat zei niet zulke grote en veel cadeaus hadden gekregen als hun klas genootjes.
Wat ga je dan als ouder tegen je kinderen zeggen….
Je zei het zelf al over Disneyland en ik zei het al een beetje op Twitter: Ik denk zelf dat je als ouders hoog en laag kunt springen, maar onder invloed van andere kinderen, de fantasie en de speelgoed-high, zullen kinderen er waarschijnlijk koste wat kost in willen geloven. Inderdaad net als sprookjesfiguren. Ik ken bijna geen enkele ouder die elke dag zegt ‘Ja maar draken bestaan echt hoor!’ en toch geloven kinderen erin. Hey, ik ben ook nog steeds onder de indruk van ‘de echte Sinterklaas’, I’m a freaking adult.
Mijn ouders hebben mij en mijn zusjes altijd verteld dat sinterklaas een spel is wat me met zijn allen spelen en dat zij zelf de kadootjes kopen. Niet eens de nadruk erop gelegd dat dit geheim moest blijven, ook omdat (wat je zelf ook al schrijft) dat magisch denken tot een jaar of 7 ervoor zorgt dat sint toch echt is als je hem ziet op de leeftijd.
Is een test gedaan met een groep kinderen waarbij meneer x zich voor de klas omkleedt als sinterklaas en als hij klaar is heeft geen enkel kind door dat het meneer x is die daar staat, nee dat is sinterklaas, hilarisch!
Dus het kan prima samengaan, en de waarheid vertellen en je kind van het sinterklaasfeest laten genieten!
Ik vind het best een heftige keuze. Maar het is uiteraard jullie keus. Als ik naar ons kijk, en stel dat we kinderen krijgen, verwacht ik wel dan Kerst grootser gevierd wordt dan Sinterklaas. Maar helemaal geen Sinterklaas, dat lijkt me een beetje raar als mijn kind naar school gaat etc…
Wij gaan het bij onze jongste inderdaad precies zo doen. Het zal niet zo zijn dat ik vanaf het begin roep dat Sinterklaas niet bestaat, maar we gaan het ook niet over the top vieren. Het liefst wordt het een wat soberder feest waarbij het draait om samen zijn, lekkere hapjes en een paar cadeautjes i.p.v. groots en zoveel mogelijk. Als hij vragen heeft dan zal ik ook eerlijk zeggen dat hij niet bestaat. En ik merk inderdaad ook weerstand, maar eigenlijk vind ik dat gek: mensen bekritiseren je omdat je eerlijk bent. Het is niet dat je je kind een feest ontneemt; ik denk juist dat het een mooiere lading krijgt dan wanneer je doet alsof Sinterklaas je beloont met dure cadeaus als je lief was.