Mijn baby had koorts

Hè bah. Mijn baby had vanaf woensdagavond koorts. En hoewel Isabelle er weinig last van leek te hebben, brak het toch mijn moederhart. Isabelle lijkt qua lichaamstemperatuur op haar vader: altijd warm. Maar nu verbrandde ik mezelf – bij wijze van – aan haar. Zó warm voelde ze aan. En dus deden we wat we konden doen om haar koorts te laten zakken. 

Temperaturen

Omdat Isabelle altijd al warm aanvoelt (dat hoort dus bij haar), temperatuurden we haar rectaal. Dat is de beste manier van de temperatuur meten. Vooral bij kinderen heb ik ergens gelezen. We hebben ook een thermometer voor in het oor, maar die week inderdaad 0,3 graden af van de rectale temperatuur van zo’n 38,2 graden. Om het voor Isabelle aangenamer te maken, doen we een beetje Sudocrème op de thermometer. Dat hebben we geleerd van de kraamzorg en voelt voor ons toch ook prettiger om dat ook zo te blijven doen.

Iedere keer dat we de luier verschoonden, checkten we haar temperatuur. Zo konden we het goed bijhouden wat er ongeveer iedere 4 uur gebeurde met haar koorts. Vanaf de tweede dag zijn we de metingen ook op een briefje gaan opschrijven omdat we merkten het niet allemaal goed te kunnen onthouden. Daarnaast leek het ons verstandig om – wanneer ze 3 dagen lang koorts zou houden en we dus naar de dokter zouden moeten – een overzicht te hebben van haar metingen. Dan kan een dokter beter oordelen over een mogelijke vervolgstap.

Zetpil

Bij koorts mag je baby (ouder dan 3 maanden) een zetpil. Ikzelf ben niet perse van de medicijnen en pak het zelf ook pas als het écht niet meer gaat en dus gaven we Isabelle niet direct een zetpil. Ook omdat 38,1 wel koorts is, maar nog geen heftige. Laat haar lichaampje het eerst zelf maar proberen. De volgende ochtend was haar temperatuur echter bijna 39 graden en kreeg ze haar eerste zetpil. Voordeel van het gebruik van de Sudocrème tijdens het temperaturen was dat de zetpil hierdoor ook makkelijk naar binnen ging.

We merkten bij de volgende meting dat de temperatuur weer aan het zakken was (nog wel koorts) en dus gaven we geen nieuwe zetpil. Dit mocht ze overigens wel hebben volgens de bijsluiter, maar – nogmaals – ik ben echt van het zo min mogelijk medicijnen en het lichaam vooral zelf laten werken.

Echter was de meting daarop weer hoger en kreeg ze toch weer een zetpil. Zo bleef de temperatuur schommelen en gaven we alleen een zetpil als ze boven de 38,5 zat.

Slapen en kleding

Belangrijk bij een baby met koorts is dat de warmte weg kwam. Omdat we er voor haar lange slaap achter kwamen dat ze koortsig was, hebben we haar alleen laten slapen in haar rompertje en heb ik het winterdeken uit het hoeslaken gehaald en het dunne deken laten zitten.

Overdag hebben we over haar (korte mouwen) rompertje alleen een dun broekje gedaan. Dit was meer dan voldoende omdat ze vooral bij ons heeft gelegen en gezeten. Maar ook in de box leek dit voldoende.

En hoe is het gegaan?

Zoals ik tussendoor al vertelde, schommelde haar temperatuur nogal tussen de 38 en als hoogste 39,2. Vrijwel iedere meting na de zetpil was haar temperatuur lager en durf ik dus ook te zeggen dat het zeker helpend is om die te gebruiken. Echter ben ik nog wel altijd van mening dat haar lichaam zelf ook moet proberen ziektes e.d. te bestrijden en geef ik haar nog altijd liever niet iedere keer een zetpil.

Ondanks de koorts was Isabelle gelukkig nog altijd een vrolijke baby en sliep ze gewoon lekker door. Ze heeft wel meer geslapen dan anders en leek ook zeker sneller vermoeid. Zelfs als we dachten dat ze niet meteen zou slapen, sliep ze na 1 minuut toch wel al. Voor ons dus heel fijn.

Zaterdagmiddag leek de koorts te zakken en op het moment van schrijven – gisteravond – leek hij echt helemaal weg. Gelukkig maar, want als ze gisterenavond nog koorts zou hebben, zouden we naar de dokter moeten. Bah! Dat lijkt me verschrikkelijk! Maar alles natuurlijk om je oogappeltje beter te maken.

Hebben jullie nog tips voor koorts bij een baby?