De bijna-mama TAG

Per toeval kwam ik deze TAG tegen. Gezien ik vandaag 38 weken en 1 dag zwanger ben kan ik wel echt zeggen bijna mama te zijn en is het dus een goed moment om deze TAG in te vullen. De tijd is super snel gegaan, alleen het wachten op ons meisje lijkt lang te duren. Maar nog even geduld en dan ben ik mama!Ik kwam deze TAG op verschillende blogs tegen, maar hij is origineel bedacht door Betty.

HAD JE AL LANG EEN KINDERWENS VOORDAT JE ZWANGER WERD?
Ik heb altijd al kinderen gewild. Vroeger zei ik dan ook dat ik voor mijn 30e mijn eerste kind wilde hebben. Natuurlijk als het allemaal zou kunnen. Daar heb ik me toch een beetje aan vast gehouden. Het liefste wilde ik nog jonger moeder worden, maar je moet natuurlijk ook wel ruimte geven. Daarnaast ben ik niet als enige in het spel 😉 Wat mij betreft waren Roy en ik begonnen aan kinderen toen we een jaar samenwoonden. Maar zoals ik al zei: je bent niet alleen en Roy wilde het echt nog niet. Overigens kun je hier lezen hoe we uiteindelijk tot de keuze zijn gekomen.

HAD JE VAN TEVOREN VERWACHTINGEN OVER JE ZWANGERSCHAP?
Ja! Ik dacht dat het veel meer rainbows & unicorns zou zijn. De hele dag verliefd omdat er een klein wondertje in je groeit. Heus had ik ook wel gehoord van alle zwangerschapskwaaltjes, maar ik dacht dat de liefde voor zo’n kleintje groter zou zijn en dat die kwaaltjes dan wel zouden meevallen. Wie hield ik voor de gek? Ha! Heus heb ik ook heel veel momenten gehad waarin ik het gelukkigste meisje van de wereld was, maar op momenten dat je die kwaaltjes hebt, voel je jezelf alles behalve happy happy joy joy. En je overleefd het heus wel. Vooral omdat je weet dat je het voor iets moois doet. Maar nee. De zwangerschap was dus iets minder rozengeur dan dat ik dacht.

WAT GING ER DOOR JE HEEN TOEN JE EEN POSITIEVE ZWANGERSCHAPSTEST IN HANDEN KREEG?
Mijn hersenen maakten kortsluiting. Vooral omdat ik het op dat moment juist niet verwacht had. Ik kon het gewoon niet geloven! Het verhaal kun je overigens hier lezen.

HAD JE EEN VOORKEUR VOOR EEN ZOON OF EEN DOCHTER?
Vroeger wel. Toen wilde ik altijd graag een meisje. Ik kom uit een meisjes-gezin en wist dan ook niet hoe ik met een jongetje zou moeten omgaan. Tot zo’n vijf jaar geleden had ik ook duidelijk die voorkeur. Daarna veranderde dat. Heel cliché, maar als het ooit zo ver mocht zijn wilde ik gewoon een gezond kind. Vooral toen mijn neefje zo’n 2,5 jaar geleden geboren werd, wist ik dat ik een jongetje ook net zo leuk zou vinden. Nogmaals: als het maar gezond ter wereld komt ben ik blij.

HAD JE VAN TEVOREN AL EEN DUIDELIJK IDEE OVER WELKE BABYSPULLETJES JE WILDE HEBBEN? WAT HEB JE DAAR UITEINDELIJK VAN GEKOCHT?
Nee, helemaal geen idee! Zo hebben we ook een aantal dingen tweedehands overgenomen en later weer doorgegeven of verkocht omdat we toch iets anders wilden. Pas tijdens de zwangerschap waren er een aantal dingen die we wilden: een speciaal muziekdoosje (die we net op tijd hebben weten te kopen, want het bedrijf bestaat niet meer), de tripp trapp met een new born set en Roy wilde perse een bepaalde draagdoek.

HOE VIND JE HET OM EEN STEEDS DIKKERE BUIK TE KRIJGEN?
Oh! Daar heb ik echt naar uitgekeken. Trots kunnen pronken met een zwangere buik. Ja, hier ben ik heel trots op. Toen andere mensen misschien nog dachten dat ik dikker werd of dik was, vond ik dat ik al een mooi buikje had. Nu kun je niet meer om mij heen, haha!

HAD/HEB JE TWIJFELS EN ONZEKERHEDEN TIJDENS DEZE ZWANGERSCHAP?
Ik vind de hele zwangerschap onzeker. Daar schreef ik toevallig gisteren nog een artikel over. Lees het hier!

DOE JE IETS OM JE VOOR TE BEREIDEN OP DE BEVALLING?
Ik heb meegedaan met zwangerschapsyoga. Daar heb ik verschillende ademhalingstechnieken geleerd en konden we alle vragen stellen die we wilden. Verder lees en hoor ik veel verhalen om mij heen. Maar ik schreef er al eens eerder over dat ik er niet bang voor ben. Het komt zoals het komt en het gaat zoals het gaat. Lees het hier .

WAAR KIJK JE HEEL ERG NAAR UIT ALS JE BABY ER STRAKS IS?
Het eerste moment. De eerste ontmoeting. De eerste aanraking. Het eerste glimlachje. Het eerste huiltje. Hier kijk ik al bijna 9 maanden naar uit!

VALT DE ZWANGERSCHAP JE TOT NU TOE MEE OF TEGEN?
Misschien denken velen van jullie dat ik zal zeggen dat het tegen valt. Maar nee, dat valt echt reuze mee. Ik dacht namelijk dat ik bekkeninstabiliteit zou krijgen omdat ik altijd al last heb van mijn rug en vroeger ook Caesar therapie heb gehad. Maar dat is mij gelukkig bespaard gebleven. Ja, die bloedingen vielen mij tegen, maar het feit dat het niks met mijn kindje zou doen is absoluut een geluk bij een ongeluk. En ja ik ben tot bijna de 20e week misselijk geweest met vlagen. Maar je hoort ook verhalen van vrouwen die hierdoor niet eens meer kunnen werken. Mijn kind heeft in ieder geval al de magische grens van 37 weken bereikt. De grens waarbij ze gewoon ter wereld mag komen. Dus ondanks wat ik allemaal gehad heb, durf ik echt te stellen dat het me mee is gevallen. Alleen jammer dat het niet de hele tijd rainbows & unicorns is 😉

Ik zou het leuk vinden als jullie één van de vragen willen beantwoorden hieronder. En als je de TAG wilt overnemen op je eigen blog, vergeet dan vooral Betty niet even te taggen.