Een brief aan mijn toekomstige ikke

Hallo ikke in de toekomst,

Ikke, die op het moment van dit schrijven 26,5 jaar jong is, schrijf deze brief speciaal voor jou. Jij, die op het moment van lezen misschien wel een jaar of 60 bent. Jij die dan waarschijnlijk is getrouwd met de man van haar leven, een aantal prachtige kinderen heeft en misschien zelfs ook kleinkinderen. Jij die toch nog even mag werken voordat ze met pensioen mag. Want nu op dit moment van schrijven is de Nederlandse regering al bezig met de pensioen grens te verhogen. Van 65 naar 67 of 70 of weet ik veel wat. Mogen ouderen dan niet meer genieten van hun oude dag? Moeten ouderen in de toekomst werken tot ze er letterlijk dood bij neer vallen? 

Ja, toekomstige ikke, dat is één van de vragen waar ik over nadenk als ik denk aan de toekomst. Maar hoe zal het daadwerkelijk zijn? Hoe zit het met huizen, apparatuur, vervoer, communicatiemiddelen en met de ruimte?

Ik moet nu denken aan ‘The Jetsons’. Deze animatie televisie serie werd vanaf 1962 uitgezonden op de Amerikaanse televisie. Origineel met maar 24 afleveringen, maar in 1985 zijn er nieuwe afleveringen gemaakt. Zo, dat was mijn Wikipedia kennis. Bestaat dit eigenlijk nog wel? Weet je nog wel waar ik het over heb als ik praat over Wikipedia? Anyways, de serie speelt zich af in het jaar 2062. Dat is nog maar een jaar of 10 verwijderd van waar jij nu bent. Zouden er dan vliegende auto’s zijn en gebouwen hoog in de lucht? Robots als bedienden en weet ik veel wat nog meer?

Of moet ik eerder gaan denken aan de film ‘Back to the Future Part II’? Hoewel dat ook niet reëel is, omdat deze film gebaseerd is op de toekomst zoals hij er nu – in 2015 – uit zou zien. En nee, 2015 is niet het jaar geworden van de schoenen met zelf strikkende veters, vliegende auto’s en hoverboards.

Ik voel me soms nu al zo oud. Terugkijkend op een jaar of 15 geleden – voor jou dus ruim 49 jaar! – toen je met een mobiele telefoon nog daadwerkelijk kon bellen. Oh ja, en je kon sms-en en spelletjes spelen. Als je geluk had dan. Nee, de kinderen van nu – en geloof ik me, dat weet ik heel goed doordat ik nu al ruim 6 jaar in het onderwijs werk – kunnen zich niet indenken dat je niet zomaar overal op het internet kon en dat je niet kon ‘what’s appen’ of ‘facebooken’ of ‘instagrammen’. Nee, de jeugd van tegenwoordig is opgegroeid mét internet en weten amper dat er ook andere manieren zijn van communiceren en informatie op zoeken. Hoe moet het dan zijn voor de kinderen die ik in mijn toekomst ga krijgen?

Eigenlijk is de toekomst maar een gek iets. Je kunt niet weten wat er gaat gebeuren en we proberen vertrouwen te hebben. We zeggen: “Het komt wel goed.” Maar wat als dat niet zo is? Wat als ik niet ga trouwen met de man van mijn dromen? Wat als ik nooit kinderen kan krijgen? Wat als ik moet werken tot de dood mij van mijn werk scheidt? Wie zal het zeggen? Ik bedoel. Ik kan naar de toekomst schrijven en je mijzelf laten herinneren aan fantastische en minder fantastische dagen. Maar komt er ooit een dag dat we naar het verleden kunnen schrijven? Of misschien wel reizen zoals in bovengenoemde film? Jezelf kunnen weerhouden de verkeerde keuzes te maken? Al moet je je natuurlijk afvragen of je dat wil. Want uiteindelijk ben je nu degene, door wat ik allemaal uitvreet op dit moment en de momenten die komen gaan. Die momenten hebben jou gemaakt. Je bent dus eigenlijk een product van mijn eigen keuzes.

Weet je, toekomstige ikke. Ik krijg het er maar benauwd van om zo ver in de toekomst te kijken en me te beseffen dat het misschien wel helemaal anders gaat lopen dan dat ik gepland heb. Want uiteindelijk heb je niet alles zelf in de hand. Ik weet nog niet of ik moet werken tot aan de dood. Misschien is dat nu wel het plan van de regering, maar misschien komt er een regering in de toekomst die het gaat terug brengen naar 65 jaar. Ach, dromen mag toch?

Ik hoop in ieder geval dat jij, toekomstige ikke, terug kijkt op jouw verleden en trots bent op jezelf. Dat je het beste uit jezelf hebt gehaald en hebt gevochten voor dat wat je wilde bereiken. Maar vooral dat je gelukkig bent.

Toekomstige ikke: tot over een jaar of 33.

Liefs,
de ikke uit 2015