De PABO naast mijn baan en gezin | Mijn ervaring tot nu toe

Ondanks dat het zomervakantie is, moet ik toch nog wat doen voor de PABO. Niet iets wat verplicht is, wél iets wat ik wil doen om er zo voor te zorgen dat ik wat zorgelozer kan starten komend jaar. Anderhalf jaar geleden begon ik met de flexibele deeltijd van de pabo naast mijn baan en gezin. In deze blog deel ik met jullie mijn ervaring.

Waarom ik een studie ben gaan doen

Tja, waarom niet? Mezelf ontwikkelen vind ik super belangrijk. Ik deed dat nu vooral op blog/online gebied, maar waarom zou ik dat niet voor mijn baan doen? Zeker omdat ik al zo’n ruime 8 jaar met keiveel liefde en plezier een functie vervul, waar ik niet het loon voor krijg wat ik zou moeten krijgen voor hetgeen wat ik doe. Natuurlijk heb ik daar toentertijd mee ingestemd en ik ben nog altijd blij met die stap, maar ik vond het twee jaar geleden wel tijd worden om daar verandering in aan te brengen. Want andersom gekeken ben ik wel een dief van mijn eigen portemonnee, ondanks de liefde die ik heb voor hetgeen wat ik doe. Financieel gezien zou het hier in huis sowieso niet heel erg zijn om wat meer inkomsten te hebben. Daarnaast ben ik zo gewend geraakt aan wat ik in deze functie mag doen, dat als ik ergens op een andere school zou gaan werken met mijn MBO diploma ik never nooit mag gaan doen wat ik nu doe. Of de kans is in ieder geval klein. Overigens zit ik prima op de school waar ik werk door de visie die ik adem en leef. Maar je weet niet wat de toekomst in petto heeft.

Hoe is mijn studie geregeld met mijn werk

Dit is een vraag die ik via Instagram vaak in mijn DM’s krijg. Ik volg een opleiding die aansluit op mijn werk en dus betreft het een ontwikkeling van de medewerker. Vanuit mijn scholenbestuur is daar een potje voor en zodoende betaalt de baas van mijn baas mijn studie. Er zijn voor het onderwijs sowieso allerlei regelingen. Zo krijgen zij vanuit de regering – als ik me niet vergis – een subsidie om te zorgen dat personeel zich door kan ontwikkelen. Verder moet ik op maandag- en dinsdagavond naar de opleiding. Dat betekent dat ik op mijn werk iets eerder stop om te kunnen eten (op maandag werk ik en op dinsdag is mijn stagedag). Ik werk op papier vier dagen en ik krijg ook vier dagen betaald, al is één van deze dagen mijn stage. Officieel is mijn stage onbetaald en is de vrijdag mijn studieverlof dag. Nou moet ik zeggen dat ik de vrijdag ook altijd gebruik voor mijn studie, maar dat het niet voelt als dat ik die dag aan mijn studie MOET zitten omdat ik die dag gewoon betaald krijg. Het voelt fijner dat ik betaalt krijg voor de dagen dat ik daadwerkelijk op mijn werk ben.

Stage

Ik doe de flexibele deeltijd van de de PABO via Fontys Hogescholen. Daar is het zo – ik weet niet of dit op andere pabo’s ook zo werkt – dat je in je propedeuse jaar geen stage mag lopen op je eigen werkschool. Vanaf je propedeuse mag je gebruik maken van de onderwijsassistentenregeling. Dit betekent dat je vanaf dat moment wél op je eigen school stage mag lopen. Ik heb er in eerste instantie, na mijn propedeuse, ervoor gekozen om nog wel naar een andere school te gaan. Ik vond het namelijk wel waardevol om meerdere scholen te zien. Zeker omdat ik al 13,5 jaar op deze school werk. Al snel kwam ik er toch wel achter dat dit zinloos was. Ik sta volledig achter de visie van mijn werk en heb het gevoel daar veel beter te kunnen ontwikkelen. Het was vanuit mijn werk dus geen pré om daar stage te gaan lopen. Fijn hoe supportive ze daar zijn voor de ontwikkeling!

Studie combineren met baan en gezin

En dan by far de meest gestelde vraag: hoe combineer je een studie met een baan en gezin? Waar haal je de tijd vandaan? Laat ik beginnen met te vertellen dat het écht heftig is. Dat wist ik heus wel voordat ik begon met de studie. Maar eenmaal aan de studie komt het gevoel en de ervaring erbij en dat is écht honderd keer heftiger dan gedacht. Nogmaals niet erger omdat je het verwacht, wel heftiger door het gevoel. Anders dan dit kan ik hem niet uitleggen. Hoe dan ook zijn er een paar sleutelwoorden: communicatie met je huisgenoot (partner/ouders/net met wie je samenwoont) en planning.

Communicatie

Het is belangrijk om goed te communiceren. Dat gaat hier ook niet altijd even goed, maar des te meer dat ik weet hoe belangrijk dit is. Zo weet mijn man dat vrijdag niet mijn ‘vrije dag’ is. Officieel natuurlijk wel, maar in principe blok ik deze dag voor de studie. Ik vind het dan ook niet fijn als hij ineens allerlei dingen plant op deze dag, zonder dat met mij te overleggen. Als ik ineens met Lucas naar de zwemles moet omdat hij vindt dat hij een kappersafspraak moet maken op die tijd, terwijl ik dan normaal juist studeer, vind ik dat echt niet fijn. Tenzij er natuurlijk echt een hele goede reden is, want dan moet ik iets anders plannen. Maar ben hierover dus wel heel duidelijk.

Wanneer ik een toets heb of wat meer werk, geef ik dit aan of zet ik dit in de agenda. Mijn man weet dan dat ik hoogstwaarschijnlijk niet alleen op vrijdag tijd nodig heb voor de studie, maar ook op zaterdag en/of zondag. Ja, het is rot voor hem als ik al zoveel ben werken en dan ook nog eens het hele weekend niet bereikbaar ben (ook voor de kids uiteraard!), maar gelukkig duurt de studie ‘maar’ vier jaar. Het is voor een goed doel, dus even accepteren.

Daarnaast sowieso belangrijk om te communiceren over hoe het gaat. Iets wat ik soms wel lastig vind. Het einde van afgelopen jaar vond ik heel heftig. Het was druk op het werk en druk met de pabo. Ik communiceerde dit pas veel te laat. Super stom. Maar zo leren we alleen maar.

Overigens is het niet alleen belangrijk om te communiceren met je huisgenoot. Ook vrienden en familieleden zullen moeten begrijpen dat je soms een keer niet komt of mee op stap gaat of what so ever omdat je tijd voor de studie nodig hebt.

Planning

Vrijdag is dus mijn studiedag. In mijn planner zorg ik dat ik de taken die ik wil en/of moet doen opschrijf en verdeel in uren. Daar probeer ik me aan te houden. Tussen iedere taak door, pak ik 5 tot 15 minuten om even te ontspannen, zodat ik dan weer makkelijker door kan gaan. In mijn planner heb ik onderaan ook ruimte voor ‘to-do’s’. Ik vind het fijn om die in te vullen en vanuit daar de planning te maken. Zo weet ik eigenlijk zeker dat ik alles doe, wat ik moet doen.

Sowieso is de flexibele deeltijd een studie waar veel zelfsturing bij komt kijken. Je zult vanuit jezelf studie boeken moeten doornemen en zelf op onderzoek uit moeten gaan. Het kost veel tijd en vergeleken met een voltijd studie moet je veel zelf uitzoeken en krijg je maar weinig uren aan uitleg door docenten. Niet heel gek natuurlijk ook, als je per avond maar 1,5 uur per les hebt (en ik heb er twee per avond).

Conclusie

Het is zeker te doen. Maar het is écht veel zwaarder dan je jezelf kunt voorstellen. Het vergt veel van jezelf én je omgeving. Je zult concessies moeten doen in hoe jij je tijd verdeeld, je zult soms leuke dingen af moeten zeggen, je zult ook minder tijd spenderen aan je gezin. Uiteindelijk is het dit waard als de opleiding echt is wat je wilt. Maar het is écht heftig én veel.

Dit was voor nu even alles wat ik hierover wil vertellen. Ik ben benieuwd naar de vragen die jullie hier nog meer over hebben. Laat me die vooral weten onder deze blogpost, zodat ik hier weer een nieuwe blog over kan schrijven.