Elke dag een blogpost!

What happened? Vandaag ben ik precies een maand en één week elke dag aan het bloggen. Huh? Ik had nooit gedacht dat me dat voor zo’n lange tijd zou lukken. Ik bedoel: ik werk gewoon nog fulltime in het onderwijs! Ik weet nog dat ik in die ‘eerste’ week heel veel inspiratie had. Ik zei tegen mezelf: “Nee Natas, niet allemaal in een keer op je blog, want dadelijk heb je geen inspiratie meer.” Maar ik had zo veel inspiratie dat ik sowieso twee weken vooruit kon schrijven. En dus deed ik heerlijk eigenwijs en plaatste ik elke dag een artikel. En om de een of andere vage reden, lukt me dit al meer dan één hele maand! Ik ben hier stiekem best trots op. Nou ja, stiekem? Als het een geheimpje was, zou ik het hier niet delen. Vandaag dus een heerlijk klets artikel over inspiratie. 

Inspiratie komt en gaat. Soms heb je dagen – of misschien zelfs wel weken – dat je niet weet waarover je moet schrijven. En soms heb je dagen, weken of zelfs maanden er tussen dat je de inspiratie niet bijgebeend krijgt. Waar ikzelf het meest verbaasd over ben, is dat ik normaal in deze tijd van het jaar futloos ben. Weinig zin in dingen en alles behalve inspiratie heb. Toch heb ik dat dit jaar wel. Zou het komen omdat ik meer let op dingen? Of van alles wel een blogpost kan maken? Denk ik in artikelen? Of komt het omdat ik het stukje van ‘ik moet bloggen’ losgelaten heb? Ik weet het niet. En eigenlijk maakt het me niet zo heel veel uit. Het lijkt gewoon binnen te stromen.

Zul je zien dat dit, nadat dit artikel online staat, niet meer is. Haha, dat zou een goeie grap zijn! Of nou nee, eigenlijk niet. Ik vind die inspiratie juist wel fijn. Vooral ook omdat ik bloggen zó onwijs tof vind om te doen. En met zoveel inspiratie, heb ik nog meer deeldrang. Is dat wel een woord?

Ik wil me hierdoor niet verplicht gaan voelen om nu voor altijd elke dag een artikel online te zetten. Al zou ik het onwijs cool vinden als me dat wel lukt. Het is een streven, maar ik weet ook dat als ik dit als doel ga stellen voor mezelf, dat ik hierover ga stressen. En dat zou jammer zijn, want ik heb ineens sinds een aantal maanden geleerd om dingen los te laten. Let it go! Let it gooooo!

Dat geeft zoveel rust. Druk is stres. En stres beperkt het denkniveau. En dus is het alleen maar beter om dingen van je af te laten glijden, zolang je er wel serieus mee om blijft gaan. Of klinkt dat een beetje dubbel? Wat ik bedoel te zeggen, is dat bepaalde druk juist het presteren omlaag kan trekken. Of zo iets. Het is overigens zaterdagnacht, half 1, als ik dit artikel typ. Dus als dit allemaal wat vaag klinkt…. So be it, haha!

Bloggen lijkt is een fulltime baan. En als je ook nog een ‘gewone’ fulltime baan hebt, snap je niet dat er maar 24 uur in één dag zit. Of meer, hoe je het gemanaged krijgt. Dat snap ik soms zelf ook niet. Aan de andere kant: als je inspiratie hebt – en je kunt net als ik super snel typen – dan rolt het uit je vingers. Ik ben niet bewust met de tijd bezig als ik blog. Misschien moet ik dat eens gaan doen? Eigenlijk ben ik daar wel heel nieuwsgierig naar.

Hoe dan ook. Ik kan niet beloven dat het me nog super lang lukt om weken vooruit te schrijven en dus elke dag een artikel online kan laten komen. Maar ik doe mijn best. Want hoe tof is het, als me dat lukt i.c.m. mijn officiële fulltime baan? Dan kan ik de hele wereld aan. Toch? Zelfs als mijn laptop kapot is, zoals nu het geval is. Thanks lieve papa voor de leenlaptop en dat je helpt met mijn eigen laptop!

Waar haal jij je inspiratie vandaan?