Eten, slapen, huilen, plassen en poepen

Je eigen kind. Wat is dat prachtig! Ze groeien nu al zó snel! Isabelle is nu 7,5 week. Ze eet. Ze slaapt. Ze huilt. Ze plast. Ze poept. Ze… Oh wacht. Dat was het wel zo’n beetje… Ik kijk uit naar de tijd dat ik hier hele verhalen kan typen over dingen die ze zegt en die ze doet. Maar voor nu…

Wacht. Laat het me toch voor deze ene keer proberen.

Isabelle huilt. Ik loop naar haar toe. De ene keer geeft ze me een subtiele glimlach en stopt ze met huilen, de andere keer blijft ze huilen. Het maakt me niet uit. Ik ben er voor mijn kind. Ik verschoon haar. Meestal heeft ze alleen geplast. Maar soms – heel soms – zit er in de luier natte poep. Meer gaat dat voorlopig niet worden doordat ze borstvoeding krijgt. Ik vind het ook niet stinken. Het ruikt naar yoghurt zeg maar. Of het ook zo smaakt? I don’t know! Je denkt toch zeker niet dat ik het geproefd heb. Toch? TOCH?

Ik verschoon haar luier. Meestal blijft ze huilen tijdens het verschonen, maar heel af en toe vindt ze het wel prima. Vooral als ze merkt dat ik haar rompertje dicht maakt wil ze nog wel eens stoppen met huilen. “Zo,” moet ze dan vast en zeker denken, “bijna tijd voor mama haar borst!”
In de ochtend, na de nacht, doe ik haar om de paar dagen in een heerlijk badje. Dit vindt ze echt genieten. Ze heeft dan het mooiste glimlachje op haar gezichtje en is helemaal kalm en zen. De ene keer doe ik olie in het badje, de andere keer was ik haar met Zwitsal baby wasgel. De wasgel vindt ze wat minder. Maar dat is ook niet zo heel gek, gezien ik haar dan op het aankleedkussen insop.

Na het badje gaat ze lekker in een grote hydrofiele wikkeldoek. Lekker even tegen mama aan. Lekker even knuffelen. Daarna smeer ik haar in met een lekkere baby lotion voor een zacht huidje. Meteen zet ik haar dan ook op haar armen en knieën zodat ze kan oefenen om haar hoofdje omhoog te houden en te draaien. Dat gaat al heel goed! Ze vindt het ook fijn om zo te zitten.
Als ik haar niet in bad doe, was ik haar met een Zwitsal washandje uit verpakking. Dit is koud en vindt ze niet zo leuk. Maar wat ruikt ze daarna weer heerlijk!

Ik kleed haar aan, doe Zwitsal Goedemorgen Haarlotion in haar haartjes (nee, ik word niet gesponsord door Zwitsal. Was het maar zo’n feest), geef haar vitamine K en D en ga voeden. Voor het voeden krijgt ze Infacol tegen darmkampjes. Ze drinkt meestal uit één borst. Ze is gulzig. Je hoort haar klokken. Maar wat is ze daarna heerlijk tevreden. Zo tevreden dat ze weer in slaap valt. In de middag overigens bijna niet meer. Dan wil ze nog wel eens een paar uur heerlijk tevreden rondkijken met haar grote, mooie kijkers.

En als Isabelle weer huilt, dan wordt ze weer gevoed. Dan gaat ze weer slapen of rond kijken. En dan begint alles weer van voor af aan.

In de avond hebben we natuurlijk ook een routine. Ik kleed haar uit, verschoon haar luier en masseer haar in met Zwitsal Baby Slaap Zacht Massage Olie. Deze ruikt naar lavendel en ik geloof ook echt dat ze hierdoor rustiger kan slapen. Daarnaast vind ik deze quality time met mijn dochter heel fijn. Daarna wikkel ik haar in een wikkeldoek en geef nog één laatste voeding, voordat ik haar inwikkel in haar Pacco Inbakerdoek. Ik geef haar haar speen, maak het nachtlampje uit, geef haar een dikke kus en een aai over haar bol en wens haar welterusten voordat ik de deur sluit.

Nee. Ik heb nog geen hele verhalen. Maar tijdens het typen van dit verhaal besef ik des te meer wat een geluk ik heb. Ik voel me de gelukkigste vrouw op aarde en ben zó blij en verliefd op mijn dochter. Mijn meisje. Mijn prinsesje. Mijn baby burrito. Ja. Dit is prachtig!