Vroeger deed ik alles op de fiets. Totdat ik een auto kocht. Toen fietste ik nog wel eens, maar lang niet zo veel als ik eigenlijk zou willen. Toen ik in verwachting was van Isabelle wilde ik daar verandering in gaan brengen. Nou ja, niet direct, maar wel tegen de tijd dat Isabelle mee zou mogen op de fiets. Ik kon mijzelf inbeelden hoe leuk dat zou zijn en vooral hoe leuk zij dat zou gaan vinden. Met de wind in onze haren… De tijd is daar. Isabelle mag mee op de fiets! Deze mama zorgde voor een fietsstoeltje. En fietsen maar… Toch? In dit artikel vertel ik je wanneer je mag gaan fietsen met een baby, waar je op moet letten en waar ik tegen aan liep.
Wanneer mag je fietsen met een baby?
Het eerste wat een baby moet kunnen voordat je kunt gaan fietsen, is dat hij (of zij, maar voor het gemak noem ik de baby maar de hele tijd hij) zelfstandig moet kunnen blijven zitten. Op het moment dat je kindje dit kan, zijn de spieren voldoende ontwikkeld om je kindje rechtop te houden. Ik kan me voorstellen dat je euforisch bent als je kindje kan zitten en dat je denkt: “yes, nu ga ik fietsen!”, maar zorg echt dat je kindje kan blijven zitten voordat je hem meeneemt op de fiets. Je wilt de groei en ontwikkeling van je kind niet beschadigen, toch?
Over de groei en ontwikkeling van je kindje gesproken: je moet natuurlijk nog steeds wel opletten. Het nekje van een baby kan nog fragiel zijn. Let dus op hobbeltjes en bobbeltjes. Er wordt dan ook vaak aangeraden om pas te gaan fietsen met een baby tussen de 9 en 12 maanden. Toch ben ik wel van mening (let op: ik ben geen dokter of iets dergelijks!) dat je naar je kindje moet kijken. Wij hoefden het nekje van Isabelle al vrij snel niet meer te ondersteunen – na 2 maanden zeker niet meer – omdat ze deze prima zelf overeind kon houden. Maar er zijn ook kindjes waarbij je het nekje veel langer moet ondersteunen. Belangrijk is natuurlijk dat je dit goed blijft bespreken met het consultatie bureau en ben ik ook van mening dat je moet luisteren naar je moedergevoel.
Waar moet je op letten?
Sowieso moet je letten op de bovenstaande punten. Maar daarnaast wil je je kindje natuurlijk ook veilig vervoeren. Zorg dan ook dat je een fietsstoeltje koopt met erkend keurmerk. Let op de stevigheid van het stoeltje, maar ook hoe je je kindje vast moet zetten.
Je kunt je kindje zowel voorop als achterop vervoeren. Ik heb er zelf voor gekozen om Isabelle in een voorzitje te doen. Zo kan ik haar goed in de gaten houden én kan zij het meeste zien. Ik heb er dan ook een windscherm bij, zodat ze beschermd is tegen – goh, waartegen? – de wind en natuurlijk ook beestjes die van vooraf komen.
Ikzelf ben gegaan voor de Bobike Mini Exclusive. Ten eerste omdat het oog ook wat wil en ik deze dus erg mooi vond. Ten tweede omdat het gordelsysteem Isabelle rechtop houdt, zelfs als ze in slaapt zou vallen. Dit hebben we gelukkig nog niet meegemaakt, maar zo stevig is dit systeem ook écht! Ten derde omdat de Consumentenbond dit zitje het predicaat van Best Getest en Beste Koop gaf. Oh, en wat ik ook echt heel leuk vind is het stuurtje voor de baby. Isabelle stuurt zo nu en dan ook echt zelf mee. Heel leuk om te zien!
Ik heb geen achterzitje, maar daar moet je natuurlijk ook goede spaakbeschermers hebben en onder je zadel geen veer waar de vingertjes tussen klem kunnen komen te zitten.
Waar liep ik tegenaan?
Mijn fiets is een sportachtig model. En dus koos ik voor een zitje die je op iedere fiets zou kunnen plaatsen. Ik heb een prima fiets, dus waarom zou ik een nieuwe kopen? Fietsen zijn duur! Maar toch liep ik tegen een aantal dingen aan. Ten eerste de afstand tussen het zadel en het zitje. Ik botste iedere keer keihard met mijn buik en borsten tegen het zitje aan als ik afstapte. Daarnaast kon mijn zadel niet meer omlaag en was opstappen problematisch en dus totaal niet veilig. Zelfs de fietsenmaker lukte het niet om mijn zadel omlaag te zetten. Veilig fietsen met je kindje betekent ook dat je bij de grond kunt en dat kon ik dus niet.
Omdat mijn ouders dit toch ook onveilig vonden – en ik jarig was – kreeg ik van hen een mamafiets! Super lief! Het verschil merk ik dan ook meteen. Ten eerste natuurlijk dat ik bij de grond kan, haha! Maar ook de afstand tussen het zadel en het zitje. Wauw! Ik bots niet meer tegen Isabelle aan! Dat is echt veel fijner! Daarnaast vind ik het stuurslot toch ook wel heel fijn. Nu hoef ik me geen zorgen meer te maken dat het stuur omslaat als ik Isabelle er in zet.
Hoewel ik het eerst onzin vond om een mamafiets aan te schaffen, moet ik eerlijk bekennen dat er toch een hoop (veilige) voordelen aan zitten! Een nieuwe fiets te duur? Kijk dan op Marktplaats of iets dergelijks, want tweedehands zijn ze ook gewoon prima én een heel stuk goedkoper te verkrijgen.
Wanneer ging jij voor het eerst fietsen en waar lette jij op?
Dit artikel bevat affiliate links. Door daar op te klikken ontvang ik een klein bedrag. | Disclaimer
2 comments
Ik weet nog dat ik eerst helemaal een oefenritje maakte, omdat ik het best eng vond. Genoeg ruimte tussen je zadel en fietstoeltje is inderdaad een must.
Ja ik vond de eerste keer ook eng, maar dat was ook door afstand en de hoogte van mijn zadel.