Het is alweer even geleden dat er een Natasja Online Blogpanel artikel online kwam, dus ik vond het weer hoog tijd om de dames van het panel te mailen met een nieuwe vraag. Waar dacht jij te gemakkelijk over als het gaat om zwangerschap en bevallen? Want eerlijk, als je het nog nooit zelf hebt meegemaakt heb je jezelf vast wel ooit voorgesteld hoe het zou zijn. Natuurlijk is iedere zwangerschap en bevalling anders, maar dat maakt deze vraag nou juist ook zo leuk! Let’s go!
Jennifer: snel zwanger worden
“Voor mijn zwangerschap dacht ik te gemakkelijk over het zwanger worden. Met alle verhalen om me heen van vrouwen die binnen drie maanden proberen ook daadwerkelijk zwanger waren, dacht ik dat het ook zo snel voor ons zou gaan. Maar helaas. Elke maand waarbij het niet wat geluk, was het een teleurstelling. Dat duurde 13 maanden lang. Wanneer we gaan proberen voor de tweede weet ik nu dat ik er niet te gemakkelijk over moet denken en houd ik er rekening mee dat het een jaar kan duren. Dan kan het alleen maar meevallen, toch?”
Manuela: zwanger zijn en bevallen was niet zo mijn ding
“Ik dacht over beiden te makkelijk. Nooit geweten dat je zó ziek van een zwangerschap kon zijn. En uiteindelijk had ik pijn vanwege bekkeninstabiliteit. Ik moest al snel minder gaan werken omdat ik het niet trok. Op het eind scharrelde ik alleen nog rond in huis, want veel verder kwam ik niet. Ik was eerlijk gezegd wel ‘jaloers’ op vrouwen die fluitend door hun zwangerschap gingen.”
“En de bevalling? Ik dacht: ‘ach, die 9 maanden, een bevalling duurt hooguit 48 uur.’ Uiteindelijk duurde het bijna 30 uur! Ik zal de details besparen, maar die 30 uur leken wel 3 jaar. Dus ja, ik dacht over beiden te makkelijk. Het ouderschap vind ik geweldig, maar zwanger zijn en bevallen was niet zo mijn ding, hihi!”
Lees ook: Het Natasja Online Blogpanel
Riëlle: het is mij juist meegevallen
“Ik heb een mega makkelijke zwangerschap gehad, met wel 12 weken verlof voor de uitgerekende datum doordat ik in het onderwijs werk en na de zomervakantie mijn verlof officieel begon.”
“In de bevalling probeerde ik altijd ‘open’ in te staan. En dat heeft flink geholpen, want eigenlijk is mij niks tegengevallen. Ja, het had wel wat sneller mogen gaan (mijn bevalling duurde 17 uur), maar dat was met een ruggenprik gewoon goed te doen. Dus achteraf is het mij juist allebei meegevallen, gelukkig!”
Tessa: zwanger met al een kindje en keizersnede onder narcose
“Ik dacht best realistisch over beiden. Ik wist dat zwanger zijn zwaar kon zijn en van het bevallen weet je dat ook. Wat mij tegenviel is dat mijn bevalling van mijn eerste zoon het uitdraaide in een keizersnede én helaas ook nog eens onder narcose. Ik gunde mezelf daarna niet de rust die ik had moeten hebben, omdat ik de geboorte niet meegemaakt had. Bij onze tweede zoon ben ik dus netjes de eerste week in bed gebleven. Toen ben ik ook snel en goed hersteld.”
“Bij mijn tweede zwangerschap vond ik de laatste weken een stuk zwaarder. Ik denk dat dat komt omdat we al een klein mannetje hadden rondlopen die ook nog getild moest worden etc. Dus dat vond ik lichamelijk best pittig in de laatste weken. Maar ook dat weet je eigenlijk wel. Het laat je in ieder geval wel nadenken over een eventueel derde kindje ?”
Yvette: snel zwanger worden en pijnbestrijding
“Waar ik te makkelijk over heb gedacht is het zwanger worden. Je denkt in al je naïviteit dat je na de beslissing om er voor te gaan toch wel snel zwanger zal zijn. Want waarom ook niet? Dat het uiteindelijk voor ons nog 2,5 jaar zou duren, had ik echt niet verwacht.”
“Qua bevalling heb ik te makkelijk gedacht over mijn mening ten opzichte van pijnbestrijding. Ik wilde absoluut geen ruggenprik. Toen het erop aan kwam, heb ik er om gesmeekt.”
Lees ook: Waarin verschillen jij en je partner qua opvoeding? | Natasja Online Blogpanel
Renske: zwanger zijn en even snel bevallen
“Voor de zwangerschap dacht ik te makkelijk over het zwanger zijn. Ik keek er echt naar uit om zwanger te raken en zag het alleen maar als iets leuks en moois. Dat is het natuurlijk ook, maar ik kreeg bijvoorbeeld vrij snel behoorlijke last van mijn rug waardoor ik niet veel meer kon. Dit soort dingen had ik van tevoren niet bedacht. Natuurlijk wist ik wel dat je misselijkheid en meer van dat soort zwangerschap kwaaltjes kon krijgen, maar ik het er nooit echt verder over nagedacht.”
“Wat betreft het bevallen dacht ik van tevoren meer van ‘ik laat het over heen komen en zie wel wat er gebeurt. Ik weet dat het héél zeer gaat doen, maar dat gaat lukken.’ Zo ben ik ook de bevalling in gegaan. Toen het in eerste instantie heel snel ging, ging ik er ook makkelijker over denken. Ik dacht heel optimistisch dat ik onze zoon wel voor de middag geboren kon laten worden. Toen bleek dat mijn ontsluiting ineens stagneerde, raakte ik wel even in ‘paniek’ en besefte ik dat het helemaal niet ‘even snel’ ging lukken.
Chantal: einde van de zwangerschap en pijn na de bevalling
“Bij de zwangerschap had ik vooraf niet echt een idee hoe dit zou zijn. Uiteindelijk heb ik deze als goed ervaren, want niet wegneemt dat ik zwanger zijn écht niet leuk vond. Ik heb me de gehele zwangerschap goed gevoeld, behalve met werken. Dat ging op het laatst echt niet meer en dus ben ik toch 5 weken voor de uitgerekende datum gestopt met werken. Ik denk dat ik dat wel iets te rooskleurig had voorgesteld. Al dat bukken en staan was toch niet echt een heel goed idee meer.”
“Ik zag niet echt op tegen de bevalling, maar deze viel me uiteindelijk toch vies tegen. Het duurde een eeuwigheid en zulke pijn heb ik nog nooit ervaren. Vooral ook de pijn de dagen erna. Wat een verschrikking! Voor mijn gevoel heb ik mijn halve verlof er als een dweil bijgelopen.”
Waar dacht jij te gemakkelijk over als het gaat om zwangerschap en bevallen?
