Vandaag over 7 weken is de uitgerekende datum. Whut?! Ik weet dat ik het al vaker benoemd heb, maar het is écht aftellen. Officieel ga ik zelfs volgende week donderdag met zwangerschapsverlof! De bevalling komt nu dus wel héél dichtbij. En of ik dat spannend vind….?
Natuurlijk is de bevalling al meerdere keren door mijn gedachtes gegaan. Maar heel eerlijk kan ik me er nog geen goede voorstelling van maken. Ik heb wel een idee, maar qua pijn…. Nee. Ik ben ook niet zo bang voor de pijn. In ieder geval, tot op heden nog niet. Ik heb al honderden keren gelezen dat het meer pijn doet dan je jezelf kan voorstellen. En daar houd ik mezelf dan ook maar aan vast. Dan kan het alleen maar meevallen toch? Toch schrikt het me niet af. Voornamelijk omdat ik in mijn hoofd heb zitten dan vrouwen al kinderen baren sinds het begin van de mens. En nog belangrijker: al die vrouwen deden het zonder pijnstilling tot een ruime eeuw geleden.
We zijn nog altijd niet uitgestorven. Dus die pijn… Tja, dat hoort er gewoon bij en we gaan er blijkbaar (mits alles goed gaat) niet dood aan. Op dit moment heb ik vooral in mijn hoofd zitten om zo lang als ik kan zonder pijnstilling te willen bevallen. Het liefste helemaal zonder. Dat heeft verschillende redenen. De eerste is dat ik niet zo ben van de medicijnen. Als ik nu bijvoorbeeld hoofdpijn heb, pak ik pas een paracetamol als het écht niet meer gaat. Ik loop dan écht uren met hoofdpijn rond omdat ik weiger een paracetamol te pakken. Om die reden zou ik het ook raar vinden om nu wel meteen naar de pijnstilling te grijpen. Ten tweede wil ik mijn bevalling zoveel als ik kan ‘meemaken’. Pijnstilling kan je erg duf maken en dat zou ik toch ook wel weer jammer vinden. Zeker omdat het een ervaring is die je misschien maar één keer mee gaat maken. En als derde om de reden die ik eerder ook al benoemd heb: vrouwen hebben het duizenden jaren lang zonder pijnstilling gedaan.
Ik moet zeggen dat ik mezelf op dit moment nog vrij relaxt vind als ik kijk naar de bevalling. Ik maak me meer zorgen dat Roy is spelen met zijn band en er niet op tijd bij is. Of dat hij te snel naar huis komt gereden en er onderweg iets gebeurd. Of dat ik mezelf geen houding kan geven tijdens het opvangen van de weeën. Maar verder. Nee, ik maak me (nog) niet zo druk. Tijdens de zwangerschapsyoga oefenen we soms ook de ademhalingstechnieken in de verschillende stadia van de weeën, dus dat is wel prettig. Roy kwam er van de week zelfs mee om dit samen nog even te oefenen een aantal keren omdat hij was vergeten hoe er een aantal moesten. Hij heeft ze namelijk ook geleerd tijdens de partneravond. Fijn dat mijn man mee denkt en straks mij zo goed mogelijk probeert te steunen en te helpen!
Na de bevalling laat ik jullie uiteindelijk wel weten hoe ik het ervaren heb. Misschien was het wel een horror ervaring en misschien viel het allemaal mee. Hoe dan ook, ik laat het jullie uiteraard weten.
Ik ben erg benieuwd naar jullie bevallingsverhalen! Je kunt ze hieronder delen bij de reacties, maar als je het privé wilt houden kun je mij natuurlijk ook mailen (info@natasjaonline.nl).
10 comments
Gewoon zonder pijnstilling doen. Heb ik ook bij beide gedaan. En dat terwijl de eerste een behoorlijk pittige bevalling was zei mijn ma. Vond ik trouwens bij beide erg prettig dat mijn moeder er ook bij was. Waarom? Om steeds te kunnen vragen of dit normaal was wat er toen gebeurde. Aanrader!
Ik ga er wel voor en hoop ook echt dat t me lukt. Nee, ik wil niet dat mama er bij is haha! Ieder zijn ding 😉
Ik ben 6 weken geleden bevallen van ons derde kindje en ik kan je nu met zekerheid zeggen; geen bevalling is hetzelfde. Mijn 3 zwangerschappen en bevallingen waren compleet verschillend en hebben mij ontzettend verrast. Dus niemand kan jou echt vertellen hoe het zal gaan. Een ding weet je zeker – je kindje komt er hoe dan ook uit. Dus zet je schrap en enjoy the ride 😉
Veel geluk!
Hahaha ik mag zeker hopen dat ze er uit gaat komen haha! En gefeliciteerd met jullie derde kindje!
Gewoon kijken hoe het gaat en mocht je het idee hebben toch pijnstilling nodig te zijn, gewoon aangeven. Het is er. Zelf heb ik er geen gebruik van gemaakt. Ik wilde een natuurlijke, thuisbevalling, het liefst in een bad en zonder medicatie. Dit is half gelukt. Ik ben op eigen houtje in het ziekenhuis bevallen. Wel kreeg ik weeënopwekkers omdat de bevalling steeds stil viel. En na 34 uur werd het toch wel eens tijd. Ben benieuwd hoe je de bevalling gaat ervaren, maar wat ik ervan weet: als je nu al zo relaxt erin staat, dan blijf je dat. Ook tijdens je bevalling! You can do it!
Tnks! Ik ben benieuwd!
Vind het altijd heel grappig om te lezen dat mensen advies gaan lopen geven over of je pijnstilling moet nemen of niet. Niemand kan dat van te voren zeggen, zelfs jij niet 😉 Ik wilde absoluut geen ruggeprik (eng, pijn, enz.) maar er kwam een moment dat ik erom gesmeekt heb, terwijl ik dat niet van plan was. En ik heb er absoluut geen spijt van. Je moet doen wat jij op dat moment wilt. Lukt het zonder? Dan super fijn! Lukt het niet? Ook goed, dan vraag hulp! Het is voor iedereen anders 🙂
Ja precies! Maar dat is ook wat ik schrijf. In principe wil ik het helemaal zonder gaan doen, maar als ik het echt niet meer trek dan kom maar op met de pijnstillers!?
De enige garantie die je hebt is dat ze er nooit zo fijn uit zal komen dan dat ze erin is gekomen.
Hahahaha! Ik moet heel hard lachen om deze reactie Gerda! ?