Kleine meisjes worden groot. Zo ook onze peuter. Onze peuter is namelijk zindelijk overdag! Je snapt hoe trots we zijn op haar. En zo lang hebben we er niet overgedaan om haar overdag zindelijk te krijgen. Binnen 5 dagen was ze zindelijk! Hoe wij het hebben aangepakt lees je in deze blog.
Disclaimer
Even een disclaimer vooraf: ieder kind is anders. De een is al heel snel toe aan zindelijkheid, terwijl een ander dat pas later is. Dat het voor ons binnen 5 dagen gelukt is, heeft natuurlijk ook alles te maken met Isabelle. Wat ik vertel over onze aanpak, werkte voor haar maar is absoluut geen garantie voor andere kinderen. Het allerbelangrijkste is dat je goed kijkt naar je kind en wat hij of zij nodig heeft.
Wennen aan het potje
Voordat we echt actief aan de slag gingen met zindelijkheidstraining, hebben we Isabelle laten wennen aan het potje. Ze greep weleens naar haar billen waardoor we dachten dat ze er misschien wel aan toe zou kunnen zijn. We kochten een potje bij de Ikea – dit potje kochten wij – en zette deze op haar kamer neer. Vervolgens vroegen we iedere keer voor en na het slapen aan haar of ze op het potje wilde plassen en poepen. Als het antwoord nee was, was het ook goed.
Als het antwoord ja was, zette we haar op het potje. Soms deed ze niets en soms lukte het haar wel. Op het moment dat ze plaste (of poepte) op het potje, gaven we haar een groot applaus en high fives. Op een gegeven moment werkte dit niet meer stimulerend en zijn we overgegaan tot het welbekende stickersysteem. Iedere keer als het lukte om op het potje te plassen en/of te poepen mocht ze zelf een sticker van het stickervel kiezen en plakken op het door mij getekende stickerplak-vel.
Potjes-flow
Hoelang we precies op de bovenstaande manier gewerkt hebben, weet ik niet precies. Dat kan goed maanden zijn. Maar vooral ook omdat wij nog niet echt ‘zin’ hadden in een intensieve zindelijkheidstraining, alsook dat Isabelle met regelmaat haar interesse in het potje verloor.
Op een gegeven moment zat ze weer in de ‘potjes-flow‘ zoals ik dat graag noem en was de eerste kaart zo vol. Ik kocht een kleinigheidje bij de Action en ze was helemaal blij dat ze een cadeautje gekregen had. Je snapt dat dit heel stimulerend werkte.
Actief aan de slag
Ondertussen had ik meivakantie en had daardoor dus ook voldoende tijd. Plus dat het al dagen mooi weer was. Waarom ik dat handig vond, lees je verderop. Hoe dan ook zat ze in een goede flow en besloten we er wat actiever mee aan de slag te gaan.
Hoppa. Geen luier meer aan. Gewoon een meisjesonderbroekje aan. Maar omdat ik ook geen zin had in een flinke berg was, gaf ik haar ook een jurkje aan in de hoop dat deze minder snel vies zou worden als ze een ongelukje zou krijgen. Daarom was het zeer zeker heel fijn dat het zulk mooi weer was!
We legden duidelijk uit dat ze nu geen luier aan had en dat – als ze moest plassen of poepen – haar onderbroekje naar beneden moest trekken en op het potje mocht gaan zitten. Daarnaast vroeg ik iedere 15 minuten of ze moest plassen.
De eerste dag had ze 5 ongelukjes. Ik had 6 onderbroekjes gekocht en dus moest ik diezelfde dag zorgen dat alle onderbroekjes weer gewassen en droog zouden zijn.
De tweede dag had ze nog maar 3 ongelukjes. De derde dag geen een. Ook de vierde dag verliep zonder ongelukjes plus het feit dat ze ook op het potje ging zitten zonder iets te zeggen. Zo zat ik buiten en kwam ze mij op een gegeven moment halen omdat ze geplast had! Op dag 5 deed ze ook alles zelf zonder ongelukjes en kon ze ook poepen op het potje!
Omdat het zó goed ging, liet ik het onderbroekje op dag 4 aan toen ze haar middagslaapjes moest gaan doen. En dit is ook helemaal goed gegaan! Zo goed zelfs, dat ze gewoon zelf uit bed klimt om te plassen, haar onderbroek weer omhoog trekt en terug in bed gaat liggen om verder te slapen.
Omgaan met ongelukjes
Op het moment dat Isabelle een ongelukje had, werden we niet boos. Dan zeiden we: “Hè, wat jammer. Net te laat! Maakt helemaal niets uit. We pakken een nieuw onderbroekje en als je denkt dat je moet plassen ga je op het potje zitten. Lukt het je om in het potje te plassen of te poepen mag je een sticker plakken.”
Hoe nu verder?
Het gaat dus hartstikke goed! Het makkelijke van thuis zijn, is dat het potje altijd voorhanden is. We zijn ondertussen ook wat grote rondes wezen wandelen en tot nu toe gaat het dan ook heel goed. Ze heeft dan nog niet tussendoor geroepen dat ze moest plassen, maar het feit dat ze in ieder geval ook geen ongelukjes heeft is wel heel fijn!
‘s Avonds vond ik het nog een stapje te ver. Hoewel ze vannacht (wanneer ik dit typ) zo goed als een droge luier had. Als ze dit nog een paar dagen heeft, dan gaat de luier ‘s avond ook uit en is ze helemaal zindelijk.
Hoe kregen jullie je kinderen zindelijk of hoe ben jij er mee bezig?
Pin dit artikel voor later!
