Ik ging vreemd met…

…spekkoek! Huh? Wat? Jep, I admit! Er stond namelijk ook gewoon crème brûlée op de menukaart, maar verbazingwekkend genoeg, koos ik de spekkoek. En serieus, ik verkies nooit – NOOIT – iets boven crème brûlée..! Als dat er op het menu staat, dan eet ik dat. Punt. Maar nee, vorige week verkoos ik spekkoek boven mijn hemelse dessert. Hoe dan?!

Het was vrijdagavond. Samen met een vriendin zaten we bij een sushi tent. Een sushi tent waar ik al zó vaak geweest ben. Uiteraard voor de sushi. Maar deze keer was er iets anders. De kaart. Hij was vernieuwd. Op mijn gemakje kijk ik hem door. Ik knik her en der bij het zien van nieuwe sushi en ben blij verrast. Maar dan draai ik de kaart om. En dan zie ik het: crème brûlée… De letters staren me aan. Nee wacht. De letters roepen me. De crème brûlée roept mij. MIJ! Mijn lichaam begint te trillen en mijn hart maakt een sprongetje. Mijn favoriete sushitent heeft nu ook mijn allergrootste liefde qua desserts!

Helaas mag je maar één keer een dessert bestellen en genieten we dus eerst volop van de sushi. We kletsen, we lachen en we eten. We knoeien beiden wat soja saus over de tafel omdat de net gedipte sushi tussen de stokjes uitvalt. We drinken en eten nog meer.
Maar dan merken we dat we vol beginnen te raken en ik denk aan het dessert.

Een keuze hoef ik eigenlijk niet te maken, maar voor de vorm kijk ik toch maar even op de kaart. Langzaam maar zeker begin ik te twijfelen.
“Dat ijs hoef ik sowieso niet. Nee, daar maak je me nooit echt blij mee. Behalve als er niks anders is. Fruit is ook wel lekker. Maar Natas, er staat crème brûlée op het menu. Ja, daar ga ik voor. Maar wacht! Ik zie ook spekkoek staan. Hmm… Dat is eigenlijk ook wel lekker. Maar crème brûlée eet ik AL-TIJD! Precies. Je eet dit altijd als dit er is. Waarom zou je dan niet voor iets anders gaan? Hmmm… Zucht. Blink blink. Slik. Maar ik HOU van crème brûlée…”
En zo praat ik nog een tijdje in mijn hoofd alsof ik niet één persoon ben, maar twee. I know, ik spoor niet helemaal. 😉 En omdat mijn ene ik er met mijn andere ik niet uit komt, stuur ik Roy een berichtje.

Als vervolgens de ober komt om onze bestelling op te nemen, vraag ik eerst aan mijn vriendin wat ze wil. Zij kiest spekkoek. Zonder nog maar een greintje na te denken of zelfs ook maar te knipperen met mijn ogen, kies ik ook voor spekkoek. O-M-G…! Wat heb ik zojuist gedaan…?  Heb ik serieus spekkoek boven mijn grote liefde verkozen?

Ik vertel dit aan mijn vriendin en zei zegt: “Nooo, je bent vreemdgegaan met spekkoek!” Helaas moet ik dit toegeven. What have I done? Oké, hij was lekker en ik heb er heus wel van genoten. Maar niets gaat boven crème brûlée. Dus volgende keer hoop ik dat hij mij weer roept en nog steeds wil dat ik van hem eet. Fingers crossed!

En Roy? Die stuurde een berichtje toen ik de spekkoek voor mijn neus had staan.

Wat is jouw grote liefde in een restaurant?