De tweede ronde zit er bijna op. Tenminste, als ik weer een cyclus van 33 dagen heb. Vandaag zit ik namelijk op dag 31. Dus nog maar een paar daagjes en dan weet ik of mijn cyclus weer 33 dagen is óf dat ik misschien dan toch nu al zwanger mag zijn. Dat laatste is goede hoop… En hoewel ik me besef dat het dan alleen maar kan tegenvallen, geloof ik ook dat je geluk kunt afdwingen. Een beetje vaag en zweverig is dat wel. Maar hé, je moet maar ergens in geloven… 😉 Hoe dan ook, afgelopen week was verwarrend. Nee wacht. Mijn lichaam was verwarrend.
Ik houd mijn temperatuur al bij. Puur omdat ik het gewoon héél interessant vind hoe het allemaal werkt. Maar deze week heb ik me meerdere keren bedacht dat ik het misschien beter nog niet had kunnen doen. Wat ik voelde in mijn lichaam en wat mijn temperatuur vorige week dinsdag was, zou ik echt zeggen dat ik een ovulatie gehad heb. Afgelopen dinsdag had ik ineens ook een daling. In eerste instantie vond ik dat spannend. Want dat gebeurt namelijk ook als je weer gaat menstrueren. Als je zwanger bent, blijft je temperatuur hoog. Maar… Dit was precies één week na mijn vermeende ovulatie. Daarnaast had ik er ook een aantal klachten bij, die al een dag eerder begonnen. Zoals lage rugpijn en weer mensturatiepiijntjes.
Dus terwijl ik misschien zou menstrueren, googelde ik ook een andere optie: een innestelingsdip. Een innesteling gebeurt ongeveer een week na de ovulatie. Dus qua tijd klopt het. Niet iedere vrouw heeft blijkbaar een dip, maar het komt wel regelmatig voor. Stiekem werd ik hier dus heel enthousiast door. Maar dat veranderde gedurende de dag.
En dit is misschien TMI… Maar down there voelde het als een waterval. En doordat ik menstruatiepijn voelde, dacht ik dat ik misschien toch ongesteld was geworden. Op mijn werk aangekomen ging ik dus meteen naar de wc om het te checken. Maar nope. Het cervixslijm was niet wit, maar doorzichtig. Nat. Dat heel erg. De hele dag voelde ik me vooral onzeker. Ten eerste bleef ik het gevoel van een menstruatie houden en checkte ik dus regelmatig bij de wc. Maar nee. Het bleef waterig en doorzichtig.
Thuis ging ik dus meteen mijn beste maat Google om hulp vragen. Maar daar werd ik ook niet veel wijzer van. Ik kwam namelijk twee dingen tegen: 1) Vrouwen die zwanger zijn schijnen dit nogal heftig mee te maken (jippy?!) en 2) dat zou de ovulatie kunnen zijn, want dan moet de ingang naar de baarmoeder meer openzijn zodat de zaadjes makkelijker naar binnen kunnen. Niet mijn woorden overigens, haha! Maar als het de ovulatie is, dan is mijn cyclus dus een week langer, want die heb je 14 dagen voor de menstruatie. Verder kon ik niet perse iets vinden over vrouwen die het hebben tijdens een eventuele innesteling…
Desondanks vind ik dat ik toch stiekem mag hopen. Er zijn meerdere signalen dat het zou kunnen zijn. Maar ik houd ook in mijn achterhoofd dat mijn lichaam mij misschien wel voor de gek houd. En het enige wat ik kan doen is afwachten. Hopelijk heb ik een cyclus van 33 dagen en ben ik zwanger. En als dat deze ronde weer mislukt is, hoop ik dinsdag ongesteld te worden. Dat liever dan dat mijn cyclus langer blijkt te zijn…
Iemand die zich herkent in mijn verhaal?
2 comments
Mijn cyclussen varieerde in het begin soms zo erg dat ik het er maar even bij liet zitten haha. Het enige wat bij mij altijd goed zat waren de ovulatietesten, na een positieve test duurde het vaak 12-14 dagen tot mijn menstruatie kwam. Ik ben benieuwd hoe het inmiddels gaat 🙂
Hey, ik zie dat je al een tijdje niets meer op je blog post. Betekent dat goed nieuws? Ben niet nieuwsgierig hoor 😉