Toen ik hoorde over The Age of Adaline wist ik het meteen: er zijn twee redenen waarom ik naar deze film zou willen. 1) Blake Lively. Zeker een van mijn girl crushes! 2) Michiel Huisman. Support onze Nederlandse (lekkere!) mannen! Ik was al direct niet meer geïnteresseerd in de inhoud van de film. Ik hoefde niet te weten waar hij over zou gaan. Nope. Ik wilde hem gewoon zien. En of ik tevreden was…?
Wat als je voor altijd jong en mooi blijft? Het overkomt de jonge moeder Adaline na een mysterieus auto-ongeluk in de jaren ’30. Terwijl de wereld om haar heen doorgaat en haar dochter bejaard wordt, wordt Adaline zelf geen dag ouder. Om dit verborgen te houden is ze tientallen jaren veroordeeld tot een eenzaam bestaan, zonder liefde waar ze keer op keer afscheid van zou moeten nemen. Maar wanneer ze valt voor de charismatische Ellis en een weekend bij zijn ouders doorbrengt, dreigt haar geheim uit te komen. Adaline neemt een beslissing die haar leven voor altijd zal veranderen.
Acteurs: Blake Lively, Michiel Huisman en Harrison Ford
Duur: 112 minuten
Genre: Romantiek/drama
Release: 18 juni 2015
Het heeft uiteindelijk even geduurd voordat we deze film zagen. Ik wilde hem toch net iets liever zien dan Roy wink wink. Maar als je al zo veel (nieuwe) films kijkt, dan blijft er soms nog maar weinig over. En dus bekeken we The Age of Adaline.
Zoals ik jullie hierboven al vertelde is Blake Lively een girl crush. En dat allemaal door The Sisterhood of the Traveling Pants (jeugd sentiment!) en uiteraard Gossip Girl. Daarnaast doet zij het in de media ook gewoon geweldig en lijkt ze me een leuk en oprecht persoon. Bonus punten voor de sympathie dus. Qua acteren zit je bij Blake ook goed. Daar is geen twijfel over mogelijk. Zo doet ze het in deze film ook weer geweldig. Ze brengt het gevoel van haar karakter goed over. Ik kon me in het hoofdpersonage verplaatsen.
En dan Michiel Huisman. Ik werd bijna afgeleid door de yummie vertoning van Michiel. Maar gelukkig was ik veel te nieuwsgierig naar zijn Engels dat ik me al snel kon focussen op zijn rol en acteertalent. Roy en ik waren het er allebei over eens dat zijn Engels meer dan prima was. Als je niet zou weten dat hij uit Nederland komt, dan zou je het absoluut niet horen. Ergens in de verte – nogmaals, als je het weet – dan hoor je het zo nu en dan. Maar hij verbergt het prima. Over het acteerspel van deze hunk valt nog wat te zeggen. Begrijp me niet verkeerd, ik vind eigenlijk dat hij het uitstekend gedaan heeft. Maar diep van binnen weet ik dat ik dat zeg omdat het ook een stukje gun factor is – jeehhh, een Nederlandse hunk in een Hollywood film naast een prachtige Amerikaanse actrice! Was het dan slecht? Nee, bij lange na niet. Maar zo nu en dan vond ik dat hij nét iets teveel zijn best deed om zijn rol overtuigend neer te zetten. Vooral in de eerste paar scènes had ik dat gevoel. Dat gevoel verdween echter wel bij de latere scènes waarin hij – kleine spoiler! – Adaline mee neemt naar zijn ouders. Vanaf daar vond ik het acteerspel enorm goed en overtuigend.
En als je het hebt over de chemie tussen Blake en Michiel? Mmoa… de ene keer wel en de andere keer niet. Zou dat komen doordat Michiel soms net iets te veel zijn best deed? I don’t know. Dat was overigens wel echt mijn enigste irritatiepuntje. Ik vind het ook maar gek – en jammer – dat ik niet telkens de chemie voelde.
Het verhaal is heel mooi en zielig tegelijkertijd. Wie ooit gedroomd heeft om voor altijd te leven, ziet hier zeker ook het nadeel extra benadrukt. Hoewel, als we allemaal zo lang mochten leven het toch weer anders zou zijn, haha! Buiten dat om vind ik dat de schrijvers een mooie theorie bedacht hebben als verklaring voor het niet ouder worden van Adaline. Maar gezien ik alles behalve wetenschapper ben, durf ik ook niet te zeggen of dit überhaupt zou kunnen. Waarschijnlijk niet, want het blijft een film.
Het is een aanrader om deze film een keer te zien. Maar zou ik hem nou echt vaker kijken? Nee, dan gaat mijn voorkeur toch naar andere films. Maar dat komt ook door mijn voorkeur in genre. Drama is niet het eerste genre waar ik voor zou gaan. Als ik hem nog een keer zou zien omdat iemand anders hem wil zien, kijk ik gerust weer mee. Ja. Ik vond de film heel mooi en goed. Het acteerwerk was prachtig, ondanks dat ik niet altijd de chemie voelde tussen Blake en Michiel. Als ik 5 sterren mocht geven zou deze film er 3,5 krijgen.
Wat is jouw favoriete genre?
2 comments
Ik ga ‘m kijken, thanks 😀
Alstu!