Degene die dit blog al dagelijks bezoeken – daarvoor mijn dank! – weten dat ik nog niet zwanger ben. Maar N., waarom heb je dan al een mommy blog? Dat vertel ik jullie in dit artikel!
Toen we de beslissing begin deze maand maakte om er voor te gaan, was ik super blij! Ein-de-lijk gingen we het dan proberen. Ik wil al zo lang kinderen, maar mijn vriend was daar nog niet aan toe. Blijheid. Vlinders. Ik kon nergens anders meer aan denken. Maar delen kon ik het ook niet. We hebben de beslissing gemaakt om dit nog tegen niemand te vertellen. Damn… Wat nu?
Ik hou van schrijven en heb al eerder geblogd. Toen ik me dit bedacht verscheen er bijna letterlijk zo’n lampje boven mijn hoofd: “Ik ga een mommy blog beginnen!” Toen ik de volgende dag de computer opstartte om alles voor dit blog te regelen, twijfelde ik even. “Is dat niet gek? Een mommy blog als je nog geen kinderen hebt?” Maar al vrij snel gingen de twijfels er weer van door. “Ik ga dit doen. Ik noem het dan in eerste instantie gewoon een ‘mommy-to-be blog’.”
Toen ik even later er nog langer over na gingen denken, wist ik dat dit geniaal was.
- Ik kan heerlijk in tijd van onzekerheid (kan ik wel zwanger worden?) van me af schrijven.
- Ik kan het op deze manier gewoon delen.
- Als mijn blog gelezen word, krijg ik misschien wel reacties die mij weer helpen.
- Er zijn vast vrouwen die in hetzelfde schuitje zitten en die dus met mij mee kunnen praten.
- En mocht het lukken, dan heb ik een mooi dagboek waarop ik kan terug kijken.
Ik was overtuigd en ging vol aan de slag met Mommies Life. Tot aan de dag van vandaag ben ik zó blij met deze keuze. Ik merk dat ik er zoveel rustiger van word! Ik kan mijn gedachtes delen, ik krijg fijne en helpende reacties, ik blijf gewoon anoniem (tot dat ik dadelijk zwanger ben als dit lukt!) en er zijn inderdaad vrouwen die in hetzelfde schuitje zitten.
Mijn onrust raak ik echt kwijt. Ik vind het hele proces spannend, maar doordat ik het ergens kwijt kan ben ik er in real life veel rustiger onder. Heerlijk!
Hebben jullie het ook geheim gehouden toen jullie de beslissing maakte?
11 comments
Ik vind het juist leuk om het hele proces mee te maken. Je hebt nu gewoon een dagboek en dat zal heel leuk zijn om terug te kijken. In real life vond ik het lastig om het te vertellen omdat je van tevoren dan weet dat je de vraag gaat krijgen “Is het al gelukt?”, je weet van tevoren niet hoe lang het duurt en of het wel zo makkelijk gaat dus vind dat best een pittige vraag en zo het zelf nooit stellen. Jij zal die vraag wellicht ook krijgen hier op de site en dan is het juist lekker dat je anoniem bent.
Dat is precies de reden dat wij het inderdaad niet vertellen. Zo blijft het lekker ons dingetje en hoeft niemand ons continue om de oren te vragen, haha! En heel fijn om hier voor nu nog anoniem te zijn! 🙂
Wat fijn dat je zo een dagboek maakt en eigenlijk alles binnen handbereik hebt. Zo kun je toch alles delen! Ik vind het ook echt leuk om te volgen!
Zeker! En dankjewel, leuk!
Furrealz? That’s marvelously good to know.
Mooi dat je het zo van je af kunt schrijven. Zelf heb ik het geloof ik maar aan 1 iemand verteld dat we probeerden om zwanger te worden. Die eerste keer werd een miskraam, dus toen ik daarna weer zwanger was, was het geen verrassing meer voor mensen dat we aan het proberen waren 😉 Ik vind het juist leuk dat je een pré-mama blog hebt, omdat je een heel ander proces beschrijft dan andere bloggers.
Vervelend van de miskraam! Zeker ook omdat daarna inderdaad veel mensen er ineens van af weten en het dus minder een verrassing is als je weer zwanger bent. En dankjewel! Ik vond dat zelf er ook al heel leuk aan! Uiteindelijk zal dit (hopelijk ;-)) wel gewoon een mommy blog worden…
Ja, wij wel!
Maar toen kreeg ik een miskraam… dat veranderde de zaak natuurlijk wel. Want een paar mensen dichtbij wisten het wel.
En op mijn werk, door een stom voorval kwam iemand het te weten en liep het als een trein.
Toen wist iedereen dat we aan het proberen waren!
Wat vervelend van de miskraam… Is het ondertussen wel gelukt? 🙂
Jazeker. 13 maanden na de miskraam werd ik zwanger van mijn zoontje.
Bij de tweede hebben we 6 maand moeten ‘proberen’ en bij de derde was het van de eerste keer raak! 😉
Tja, je weet van mij dat ik ook zo met bloggen ben begonnen.. Mijn mommy-to-be blog mocht wel een mommyblog worden! En super bijzonder..: de dag dat ik het eerste artikel online zette, precies een jaar later werd ons dochtertje geboren!:)