Waarom ik nu met het zoveelste dieet bezig ben

Ha fitgirls/boys (of misschien ben je dat ook niet, maar dan toch 😉 ). Wie mij al langer volgt – of misschien wel gewoon kent – weet dat ik minstens elk jaar wel één nieuw dieet/lifestyle uitprobeer. Waarom? Omdat ik op de een of andere manier toch weer terug val in oude gewoontes. Maar hoe je het ook went of keert, er is geen één dieet waarbij dat niet kan gebeuren. Het is namelijk een stukje doorzettingsvermogen. En daar zitten we dan. Juni 2016. Tijd voor weer een nieuwe ronde met nieuwe kansen.

Ik kan mij herinneren dat ik mijzelf op de basisschool en een deel van de middelbare school niet de slankste vond. Terugkijkend op foto’s kan ik dat ook bevestigen. Hoewel ik voor mijn gevoel niets veranderde op dat moment aan mijn lifestyle, werd ik wonder boven wonder vanaf mijn 14e slanker. Waarschijnlijk had dat iets te maken met de puberteit. Op een gegeven moment kon ik zelfs best wat eten zonder echt veel aan te komen.

En dan bereik je de 20. Cruciaal moment. Het moment dat je lichaam denkt: “F*ck it! Nou ben ik er klaar mee en ga je maar gewoon lekker dik worden.” En daar merk je de eerste maanden nog niet heel veel van. Tuurlijk. Ik zag wel dat ik wat aankwam.

Zo zaten we ooit aan de eettafel en ik kan me herinneren dat mijn vader zoiets zei als: “Je begint dikker te worden.” En hoewel ik dat heus wel zag, zat ik ook in een ontkenningsfase. Als ik het niet toe zou geven, zou het allemaal best wel mee vallen. En dus zei ik iets als: “Pff… Valt best wel mee.” Maar diep van binnen wist ik hoe het zat. En dus negeerde ik op dat moment alle ideeën van mama – die toentertijd ook actief met lijnen bezig was – om daar ook maar aan deel te nemen.

Maar ergens komt dat besef. Het besef dat je er niet meer onderuit kunt. Het besef dat je iets moet doen. Zo kwam de sportschool voor het eerst in beeld. Maar al snel ging ik op mezelf wonen, was de sportschool te ver weg – en omdat ik een jaar abonnement had afgesloten en nog geen jaar lid was kon ik hier niet onderuit – en ging ik meer snacken. Chips kwam vaker op tafel – ik hou niet van chocola; chocolade voor jullie is mijn chips zeg maar.

Met Roy had ik al vaker gegrapt over het Wasbord dieet. Een boek die Roy al heel lang had, en waarvan ik uiteindelijk de vrouwelijke versie kreeg. Zo nu en dan probeerde ik wat dingen, maar al snel ging ik weer mijn eigen gang. Daarna probeerde ik nog een keer Modifast. Dat werkte vrij snel, maar toen ik daar mee stopte, kwam ik vrij snel weer aan.

Goed. Ik moest niet per se een dieet doen. Maar meer mijn lifestyle veranderen. En ook dat heb ik met verschillende methodes geprobeerd. Sonja Bakker, Clean 9 + fit 1 van Forever en suikervrij. Over allemaal ben ik te spreken. Want bij allemaal viel ik af en heeft het puur te maken met wat en hoe je eet.

Maar zoals je al begrijpt: telkens viel ik terug in oude patronen. Omdat ik niet lekker in mijn vel zat, omdat ik dacht dat ik nu wel weer wat meer kon eten, omdat ik het gewoon lekker vond, omdat ik mee ging eten met anderen.

En wat doe ik nu. Het killerbody dieet van Fajah Lourens. En het gaat goed en ik ben enthousiast. Net als bij de voorgaande lifestyles. Toch besloot ik weer iets nieuws te proberen. Gewoon omdat het kan en ter variatie. Ik heb mezelf voorgenomen het deze keer toch echt een half jaar vol te houden. Want als je een lifestyle een half jaar kunt volhouden, wordt het vanzelf een gewoonte. Ik ga er voor!

Wat heb jij allemaal gedaan om in vorm te komen?

Bron header afbeelding