Wednesday Wisdom #17 | Speciaal voor mijn opa

Hoewel ik meestal ben van de quotes met voor mij een positieve gedachte, word ik bij deze nu verdrietig. Het is een ontzettend mooie quote waar je veel in kunt zien. Maar deze koos ik uit voor mijn persoonlijke Facebook pagina op het moment dat mijn opa besloot dat hij niet langer wilde vechten en dat hij wilde gaan. En daarom heb ik deze keer geen peptalk voor jullie, maar wil ik graag met jullie delen wat deze quote op dit moment voor mij betekent.

Hoe dubbelzinnig is deze. Wat Albert Einstein eigenlijk bedoelde was dat als er een probleem is, je er eerst los van moet komen en het vanuit een ander perspectief moet zien, voordat je het probleem kunt oplossen.
Toen ik dit plaatje op Pinterest tegen kwam met deze tekst, vond ik hem zo passend bij mijn opa. Mijn opa had een vorm van kanker en was ongeneeslijk ziek. Afgelopen donderdag besloot mijn opa dat hij zo niet meer wilde leven. Hij wilde niet meer elke keer naar het ziekenhuis om zichzelf te laten behandelen, om er vervolgens ‘beter’ uit te komen en weer terug te zakken naar het punt zoals het was. Beter worden? Nee, die hoop was eigenlijk allang vergaan. Behandelingen die alleen maar zijn levensjaren – of maanden of misschien zelf maar weken – zouden rekken. Mijn opa is dan ook donderdag bediend door de Pastor en op vrijdag is de pomp aangesloten die hem in slaap bracht.

Ja, mijn opa gaat het zien vanuit een ander perspectief; op een ander level. Niet het level wat Einstein bedoelde, maar wel neerkijkend op ons. Ons, die hij vol verdriet achterlaat. Ons, die lief en leed met hem deelden. Ons, die nu zonder hem verder moeten.

Lieve opa, ik hoop dat je jouw geluk mag vinden waar je dan ook terecht komt. Ik hoop dat je zo nu en dan ons helpt bij het maken van de juiste keuzes. En weet dat wij aan je denken. Lieve, dappere opa, vergeten zullen we je nooit. Ik hou van je.