Mijn zwangerschapsklachten in het 3e trimester (tot nu toe)

Een zwangerschap is niet altijd rozengeur en maneschijn. Of zeg maar gerust meestal niet. Elk trimester zijn er wel weer klachten waar je last van kunt hebben. Niet iedereen heeft hier natuurlijk last van en het is daarom dan ook heel persoonlijk. Maar toch wil ik even met jullie delen hoe het er met mij voorstaat. Wel wil ik even mededelen dat ik zwanger zijn iets heel moois vind. Ik voel me gezegend met zo’n kleintje in mijn buik! En tja, daar horen nou eenmaal ook klachten bij…

Zwangerschapsdementie
Nee, dit is echt geen fabeltje. In ieder geval bij mij niet. Ik vergeet momenteel best veel. Als ik iets moet doen of moet regelen, moet ik het echt opschrijven want anders vergeet ik het gewoon. Ook verhalen die je mij verteld hebt, schieten er soms doorheen.  Maar ook heb ik momenteel meer last van het vergeten van woorden. Ik ben nu echt een warhoofd en een zeef. Best héél irritant. Ook voor anderen.

Misselijkheid
En ik maar denken dat dit alleen hoort in het eerste trimester. Maar bij mij dus niet. Al moet ik er wel eerlijk bij vertellen dat ik het niet zo heftig heb als wat ik wel in het eerste trimester had. Afgelopen week heb ik al een paar keer naar de wc kunnen rennen omdat ik me ineens niet zo goed voelde. Beide keren had ik dan net een hap – of een aantal happen – van mijn boterham op. Na mijn wc bezoek kan ik wel weer gewoon verder met het eten en is de misselijkheid over. Dus wat het probleem nu precies is…. Hebben meer aanstaande moeders hier last van?

Bekken/banden pijn
Of ik nu last heb van mijn bekken, van mijn banden of van allebei? Ik heb geen idee. Maar het lopen gaat daardoor zwaar en het draaien in bed is ook minder prettig. Als ik opsta van de bank – als ik daarop lig – lijk ik wel  een of andere walrus die overeind probeert te komen. Heel charmant allemaal!

Grote buik
Ongelooflijk – maar wel heel mooi! – hoe hard mijn buik nu begint te groeien. Wel met als gevolg dat alles lastiger gaat. Denk hierbij aan het aantrekken van een broek, sokken, onderbroek en schoenen. Ook wanneer je iets laat vallen is het niet meer zo makkelijk om het op te rapen. Gelukkig zijn er vaak wel behulpzame mensen in de buurt. En het lastige van zo’n grote buik is dat je niet meer overal fatsoenlijk langs kan. Laats bijvoorbeeld in de parkeergarage moest ik helemaal achter de auto’s langs, voordat ik een gaatje vond waar ik wél doorheen kon met mijn buik. Volgende keer maar eerst uitstappen. Of op een feestje waar ik met mijn buik tegen iedereen aanloop.

Nesteldrang
Of je dit nou echt een kwaaltje kunt noemen? Fijn dat ik alles opgeruimd wil hebben. Beetje jammer dat ik het alleen zelf voor het grote deel niet mag doen. Ik irriteer me daarom nu rot in het huis. Ik wil het liefst 2x per dag stofzuigen omdat Odin in de rui is. Maar ik mag niet stofzuigen. Alles moet echt op de plek blijven liggen waar ik het neerleg, want anders raak ik bijna in paniek. Stel je voor dat het ergens anders opgeruimd ligt… Ik irriteer me aan de ramen die eigenlijk gelapt moeten worden. Ik irriteer me aan de slaapkamer – vooral Roy zijn kant – omdat daar was op de grond ligt in plaats van in de wasmand. En dat terwijl ik dat hiervoor zelf ook altijd deed. Ach. Het komt vanzelf wel weer goed. (Hoop ik).

Hormonen
En ja hoor, mijn hormoonlevel begint weer te stijgen. Gelukkig weet ik het zelf vaak wel aan te geven dat het door de hormonen komt. Zo zou Roy laatst nog iets gedaan hebben in het huis, maar moest hij al weg en had het dus nog niet gedaan. Toen hij weg was, begon ik keihard te huilen. Nog geen 5 minuten later was hij terug omdat hij iets vergeten was en vroeg hij zich af wat er was. “Ik heb last van mijn hormonen! *sniksnik boehoeeeeee* Jij zou dit gedaan hebben en dat heb je niet gedaan. *sniksnik boehoeeeee*” Alsof ik dat normaal gesproken zo’n grote ramp zou vinden? En die hormonen verschijnen ook met elke zielige scène in films en series. Ik kan al van mezelf huilen bij een zielige film, maar nu is het nog 10x zo erg. Ook nare berichten op Facebook en Twitter raken me dubbel zo hard. Gevolg: een huilbui.

Waar had jij in het derde trimester last van?